242 Dywizja Piechoty
242 Dywizja Piechoty (niem. 242. Infanterie-Division) to niemiecka jednostka wojskowa z okresu II wojny światowej, utworzona na poligonie Groß-Born (Borne Sulinowo) na podstawie rozkazu z 9 lipca 1943 roku, poza mobilizacją w III Okręgu Wojskowym.
W sierpniu 1943 roku dywizja została przetransportowana do Liège w Belgii, gdzie pełniła funkcje okupacyjne. W wrześniu tego samego roku przekazała 919 pułk grenadierów do 709 Dywizji Piechoty i została przeniesiona do południowej Francji, na wybrzeże Morza Śródziemnego. Tam przyjęła 765 pułk grenadierów z 376 Dywizji Piechoty, a w kwietniu 1944 roku dodatkowo trzy bataliony wschodnie. Kiedy 15 sierpnia 1944 roku rozpoczęła się Operacja Dragoon (alianckie lądowanie w południowej Francji), dowództwo Grupy Armii A postanowiło pozostawić 242 Dywizję Piechoty w Tulonie. Ostatecznie resztki jednostki poddały się 26 sierpnia 1944 roku.
Struktura organizacyjna
Struktura organizacyjna w lipcu 1943 roku:
- 917., 918. i 919. pułk grenadierów
- 242. pułk artylerii
- 242. batalion pionierów
- 242. oddział łączności
Struktura organizacyjna we wrześniu 1943 roku:
- 917. i 918. pułk grenadierów
- 242. pułk artylerii
- 242. batalion pionierów
- 242. oddział łączności
Struktura organizacyjna w listopadzie 1943 roku:
- 917., 918. i 765. pułk grenadierów
- 242. pułk artylerii
- 242. batalion pionierów
- 242. oddział łączności
Struktura organizacyjna w kwietniu 1944 roku:
- 917., 918. i 765. pułk grenadierów
- 242. pułk artylerii
- 242. batalion pionierów
- 242. oddział łączności
- 242. polowy batalion zapasowy
Dowódca dywizji
Generalleutnant Johannes Bäßler od 20 lipca 1943 do 26 sierpnia 1944 roku.
Przypisy
Bibliografia
Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;
Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.