240 mm moździerz M-240
240 mm moździerz M-240 (ros. 240 мм миномёт М-240) to ciężki moździerz polowy o kalibrze 240 mm, stworzony w ZSRR.
Historia
W 1944 roku Główny Zarząd Artylerii Armii Czerwonej zlecił Biuru Konstrukcyjnemu pod kierownictwem Borysa Szawyrina (1902-1965) zaprojektowanie ciężkiego moździerza polowego kal. 240 mm. Testy nowego moździerza odbyły się w latach 1944-1945 oraz 1947-1949. W 1950 roku moździerz został przyjęty do uzbrojenia Armii Radzieckiej, a seryjna produkcja ruszyła w następstwie, w Fabryce Nr 75 w Jurze (Obwód kemerowski).
W drugiej połowie lat 50. XX wieku moździerz został włączony do uzbrojenia Sił Zbrojnych PRL. W grudniu 1955 roku 24. i 27. Brygady Moździerzy zostały przekształcone w 24. i 27. Brygadę Moździerzy Ciężkich. Zgodnie z etatem Nr 4/120 z 4 listopada 1955, każda brygada moździerzy ciężkich (BMC) miała mieć zorganizowany jeden skadrowany dywizjon, który obejmował czternaście moździerzy w trzech bateriach. Do momentu faktycznego wprowadzenia moździerzy ciężkich w bateriach znajdowały się moździerze 160 mm wzór 1943.
Dane balistyczne, konstrukcyjne, masy, dane eksploatacyjne
- Masa pocisku F-864: 130,7 kg
- Lufa: gładka, łoże kołowe
- Długość lufy w kalibrach: L/22,2
- Masa lufy z zamkiem: 726 kg
- Masa łoża: 399 kg
- Masa platformy: 685 kg
Bibliografia
- Stefan Pataj, Artyleria lądowa 1871-1970, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1975, wyd. I
- Jerzy Kajetanowicz, Polskie wojska lądowe w latach 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne, uzbrojenie, Europejskie Centrum Edukacyjne, Toruń 2004, ISBN 83-88089-12-9
- 240 mm moździerz M – 240, Strona internetowa Centrum Szkolenia Artylerii i Uzbrojenia w Toruniu