24 Warszawski Dywizjon Artylerii Ciężkiej

24 Warszawski Dywizjon Artylerii Ciężkiej (24 dac) to pododdział artylerii ciężkiej Wojska Polskiego (JW Nr 2693).

Historia

Dywizjon powstał we wrześniu 1945 roku w garnizonie Bielsko, bazując na 2 dywizjonie artylerii ciężkiej armat 1 Warszawskiej Brygady Artylerii Ciężkiej. Jednostkę zorganizowano według etatu Nr 4/11 samodzielnego dywizjonu ciężkich armat na stopie „P” z dnia 8 września 1945 roku. Stan etatowy dywizjonu wynosił 339 żołnierzy, w tym 46 oficerów, 90 podoficerów oraz 5 pracowników kontraktowych. Głównym uzbrojeniem dywizjonu było dwanaście armat 122 mm wz. 1931/1937 (A-19). W lutym 1946 roku jednostka przeszła przeformowanie na etat Nr 4/22 samodzielnego dywizjonu artylerii ciężkiej armat, obowiązujący od 23 stycznia 1946 roku. W marcu 1947 roku 24 dac po raz drugi został przeformowany na nowy etat Nr 4/32 samodzielnego dywizjonu artylerii ciężkiej z dnia 27 lutego 1947 roku. W porównaniu do etatu Nr 4/11, stan etatowy został zredukowany o 40%. Zgodnie z nowym etatem, w dywizjonie miało służyć 204 żołnierzy, w tym 25 oficerów, 70 podoficerów oraz 3 pracowników kontraktowych. Likwidacja trzeciej baterii przyczyniła się do zmniejszenia liczby armat z dwunastu do ośmiu. W czerwcu 1949 roku jednostka została przeniesiona do garnizonu Węgorzewo, gdzie weszła w skład 15 Warszawskiej Brygady Artylerii Ciężkiej i została przeformowana według etatu Nr 4/45 dywizjonu artylerii ciężkiej, obowiązującego od 28 maja 1949 roku. Wiosną 1951 roku 15 BAC przeszła reorganizację na etat Nr 4/63 brygady artylerii ciężkiej i została włączona w skład 8 Dywizji Artylerii Przełamania, co spowodowało utratę numeru oraz etatu przez dywizjon.

Dowódcy

  • mjr Ilczenko
  • mjr Tadeusz Tuczapski

Przypisy

Bibliografia

J. Kajetanowicz, Polskie wojska lądowe w latach 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne, uzbrojenie, Toruń 2004, ISBN 83-88089-12-9

Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2. Brak numerów stron w książce

Zostań naszym fanem!

Pomóż nam się rozwijać! Polub nas na Facebooku! i śledź nas na X!