24 Dywizja Strzelecka
Pełna nazwa: ros. 24-я стрелковая Самаро-Ульяновская Бердичевская Железная дважды Краснознаменная орденов Суворова i Bogdanа Хмельницкого дивizja; 24 DS ZSRR – to związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej.
24 Dywizja Strzelecka (1. formowania)
Dywizja została powołana 26 lipca 1918 roku na podstawie rozkazu Rady Rewolucyjno-Wojskowej 1 Armii Frontu Wschodniego, z jednostek ochotniczych z Samary, Symbirska i Sengileja, jako 1 Symbirska Dywizja Piechoty. 18 listopada 1918 roku przekształcono ją w 24 Symbirską Dywizję Strzelecką. W latach 1920–21 brała udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Za swoje zasługi wojenne, zarówno w czasie wojny domowej w Rosji, jak i w wojnie polsko-bolszewickiej, dywizja otrzymała wyróżnienia „Samarska” oraz „Żelazna”, a także Rewolucyjny Czerwony Sztandar. W 1924 roku, w związku z przemianowaniem Symbirska na Uljanowsk, nadano jej nazwę „Samarsko-Uljanowska”. Dywizja była dwukrotnie odznaczana Orderem Czerwonego Sztandaru – w 1933 i 1940 roku.
W latach 1939–1940 dywizja uczestniczyła w wojnie radziecko-fińskiej oraz w zajęciu Estonii. W 1941 roku brała udział w działaniach wojennych na terenach Białoruskiej i Ukraińskiej SRR. Została rozformowana 27 grudnia 1941 roku po rozbiciu przez siły niemieckie.
Struktura organizacyjna
- 7 pułk strzelecki
- 168 pułk strzelecki
- 274 pułk strzelecki
- 160 pułk artylerii
- 246 pułk artylerii haubic
- 313 dywizjon moździerzy
- 52 dywizjon przeciwpancerny
- 370 dywizjon artylerii przeciwlotniczej
- 8 kompania rozpoznawcza
- 73 batalion saperów
- inne służby
Dowódcy
24 Dywizja Strzelecka (2. formowania)
W grudniu 1941 roku utworzono 412 Dywizję Strzelecką, która 1 stycznia 1942 roku została przekształcona w 24 Dywizję Strzelecką, dziedzicząc tradycje wcześniejszej dywizji o tej samej numeracji. Wzięła udział w bitwie stalingradzkiej, a także w operacjach: żytomiersko-berdyczowskiej, proskurowsko-czerniowieckiej, lwowsko-sandomierskiej, wschodnio-karpackiej, zachodnio-karpackiej, morawsko-ostrawskiej oraz praskiej.
Za zasługi wojenne, 6 stycznia 1944 dywizja otrzymała nazwę wyróżniającą „Berdyczowska”, a 20 lutego 1944 również nazwę wyróżniającą swojej poprzedniczki „Samarsko-Uljanowska”.
Dywizja została rozformowana w 1945 roku.
Struktura organizacyjna
Dowódcy
Gen. mjr Fiodor Prochorow (1941-1945)
24 Dywizja Strzelecka (3. formowania)
10 lipca 1945 roku rozformowano 24 Dywizję Strzelecką, a jej numer i tradycje przekazano 294 Dywizji Strzeleckiej, która w 1957 roku została przekształcona w 24 Dywizję Zmechanizowaną. Dywizja ta była częścią Przykarpackiego Okręgu Wojskowego i stacjonowała w Jaworowie w obwodzie lwowskim. W 1978 roku otrzymała Order Rewolucji Październikowej. Po rozpadu ZSRR znalazła się w składzie Sił Zbrojnych Ukrainy.
Przypisy
Bibliografia
Marek Tarczyński (red.): Bitwa Lwowska. Dokumenty operacyjne (25 VII–5 VIII). T. 1. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2002. ISBN 83-7399-012-7.
24-я стрелковая дивизия / 24-я Самаро-Ульяновская Бердичевская Железная дважды Краснознаменная стрелковая дивизия. [dostęp 2010-11-28]. (ros.).
24-я мотострелковая Самаро-Ульяновская, Бердичевская Железная Ордена Октябрьской Революции, трижды Краснознаменная, Орденов Суворова i Bogdanа Хмельницкого дивizja. [dostęp 2017-07-01]. (ros.).