225 lat Mennicy Warszawskiej
Kolekcjonerska moneta bimetaliczna o nominale 20 000 złotych została wyemitowana przez Narodowy Bank Polski 1 lutego 1991 roku, na podstawie zarządzenia z 28 grudnia 1990 roku. Z formalnego punktu widzenia, przestała pełnić rolę prawnym środkiem płatniczym od dnia denominacji, która miała miejsce 1 stycznia 1995 roku, zgodnie z rozporządzeniem prezesa Narodowego Banku Polskiego z 18 listopada 1994 roku (Monitor Polski nr 61 poz 541).
Awers
W centralnej części monety znajduje się godło – orzeł w koronie. Po bokach orła umieszczono rok 1991, a wokół niego widnieje napis „RZECZPOSPOLITA POLSKA”. Na dole monety znajduje się napis „ZŁ 20000 ZŁ”, a pod łapą orła znajduje się znak mennicy w Warszawie.
Rewers
Na rewersie monety umieszczono ozdobny monogram z koroną, a dookoła znajduje się data 1766 oraz napis „225 LAT MENNICY WARSZAWSKIEJ”.
Nakład
Moneta została wybita w Mennicy Państwowej przy użyciu stempla lustrzanego, na bimetalicznym krążku (zewnętrzna część z mosiądzu manganowego, wewnętrzna z miedzioniklu). Jej średnica wynosi 32,1 mm, a masa to 9,45 grama. Rant monety jest na przemian ząbkowany i gładki, a całkowity nakład wyniósł 100 000 sztuk, według projektu St. Wątróbskiej-Frindt.
Opis
Była to pierwsza moneta bimetaliczna stworzona przez mennicy w Warszawie. Moneta ta stanowiła trzecią z kolei, upamiętniającą rocznicę założenia mennicy przez Stanisława Augusta Poniatowskiego. Jej poprzedniczki to:
- Okolicznościowa dziesięciozłotówka z 1966 roku w miedzioniklu (tzw. mała Kolumna Zygmunta) z napisem na rancie: „W DWUSETNĄ ROCZNICE MENNICY WARSZAWSKIEJ”,
- Dwustuzłotowa próba kolekcjonerska z 1986 roku w miedzioniklu z wizerunkiem Władysława I Łokietka oraz napisem na rancie „220 LAT MENNICY W WARSZAWIE”.
Wersje próbne
Istnieje również wersja monety, która należy do serii próbnej wykonanej z niklu, wybita w nakładzie 500 sztuk.
Zobacz też
10 złotych 1966 Kolumna Zygmunta