222 eskadra bombowa
222 eskadra bombowa to pododdział lotnictwa bombowego Wojska Polskiego w okresie II Rzeczypospolitej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W marcu 1939 roku rozpoczęto formowanie 222 eskadry bombowej. Jednostka ta została włączona do 220 dywizjonu bombowego 1 pułku lotniczego i stacjonowała na lotnisku Okęcie.
Personel lotniczy składał się z obserwatorów, pilotów oraz strzelców samolotowych, którzy zostali przeniesieni z eskadr rozwiązanej I dywizjonu liniowego 1 pułku lotniczego. Eskadra była wyposażona w samoloty „Łoś” oraz kilka bombowców LWS-4 „Żubr”.
W czerwcu 1939 roku eskadra została przeniesiona na lotnisko Małaszewicze, gdzie została wzmocniona grupą absolwentów Szkoły Podchorążych Lotnictwa.
17 czerwca 1939 roku, podczas lotu treningowego, zginęli: por. obs. Tadeusz Jan Stanisław Kózka, pchor. obs. Tadeusz Chwalbiński oraz pchor. obs. Erazm Clapiński. Pilot plut. Stanisław Grotek odniósł poważne obrażenia.
Wobec faktu, że 220 dywizjon bombowy nie osiągnął zdolności bojowej przed wybuchem wojny, w trakcie działań wojennych eskadra pełniła jedynie rolę zaplecza kadrowo-sprzętowego dla walczących dywizjonów bombowych „Łosi”.
W pierwszych dniach wojny, po opuszczeniu lotniska Małaszewicze, eskadra przebywała na lądowisku Żabczyce koło Pińska, skąd w dniach 15–17 września ewakuowała się na południowy wschód kraju.
Obsada personalna w marcu 1939
- dowódca eskadry – kpt. obs. Fidelis Józef Łukasik (III 1939 – VIII 1939)
- zastępca dowódcy eskadry – por. Zygmunt Sokołowski
- oficer techniczny – ppor. Henryk Piotrowski
- starszy obserwator – por. obs. Tadeusz Jan Stanisław Kózka
- obserwator – por. obs. Tadeusz Jan Paprotny †1940 Katyń
- obserwator – ppor. kaw. Jan Homan
Przypisy
Bibliografia
Jerzy B. Cynk: Samolot bombowy PZL P-37 Łoś. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1990. ISBN 83-206-0836-8.
Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.