22 Pułk Piechoty to jednostka piechoty, która należała do Armii Księstwa Warszawskiego.
Pułk został utworzony w 1812 roku w Mińsku, z inicjatywy pułkownika Stanisława Hutten-Czapskiego, który 13 lipca tego samego roku objął jego dowództwo. Na stanowisku majora pułku znalazł się Hilchen, a dowódcami batalionów byli Mieszkowski, Łaszewski, Jezierski oraz Bitner.
Jednostka brała udział w walkach w rejonie Bobrujska, Klecka (w połowie października 1812 roku) oraz pod Mińskiem (15 listopada 1812 roku).
Po abdykacji Napoleona, car Aleksander I zgodził się na repatriację polskich oddziałów do kraju, które miały stanowić podstawę do utworzenia Wojska Polskiego pod dowództwem wielkiego księcia Konstantego. 13 czerwca 1814 roku pułkowi wyznaczono miejsce koncentracji w Płocku.
Niemniej jednak pułk nie został odtworzony, ponieważ etat armii Królestwa Polskiego przewidywał jedynie 12 pułków piechoty. Dopiero po wybuchu powstania listopadowego zaczęto formować nowe pułki piechoty. Na mocy rozkazu dyktatora gen. Józefa Chłopickiego z 10 stycznia 1831 roku, władze wojewódzkie otrzymały zadanie ich organizowania. W województwie podlaskim powstał 2 Pułk Województwa Podlaskiego, który później został przemianowany na 22 pułk piechoty liniowej.
Przypisy
Bibliografia
Szymon Askenazy, Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie: Księstwo Warszawskie 1807–1814. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-47-5.
Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
Bronisław Gembarzewski: Żołnierz polski. Ubiór, uzbrojenie i oporządzenie od wieku XI do roku 1960. T.3 od 1797 do 1814 roku. Warszawa: 1964.
Andrzej Tomaszewicz „Wojsko Wielkiego Księstwa Litewskiego w roku 1812” Nasz Czas 18/2006 (692)
Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
Gabriel Zych: Armia Księstwa Warszawskiego 1807–1812. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1961.