„22 minuty” (org. „22 минуты”) to rosyjski film akcji z 2014 roku, wyreżyserowany przez Wasilija Sierikowa.
Opis fabuły
Akcja filmu toczy się w maju 2010 roku. Rosyjski gazowiec „Jamał” zostaje zaatakowany i przejęty przez grupę somalijskich piratów, dowodzonych przez psychopatycznego Amina. Dzięki determinacji kapitana statku, jeszcze zanim piraci całkowicie opanują jednostkę, załoga udaje się nadać sygnał SOS, co pozwala im schronić się w maszynowni, zabezpieczonej stalowymi drzwiami. Sygnał o niebezpieczeństwie odbiera rosyjski niszczyciel „Admirał Kryłow”, który natychmiast wysyła oddział ratunkowy na pomoc. Jednak atak zostaje odparty przez dobrze uzbrojonych piratów, a jeden z rosyjskich komandosów, marynarz Jeżow, dostaje się w ich ręce. Armator nie jest skłonny do wypłacenia okupu, ale dowództwo rosyjskiej floty postanawia zorganizować akcję ratunkową. Grupa komandosów udaje się na pokład gazowca i po zaciętej walce wręcz (ze względu na bezpieczeństwo nie mogą używać broni palnej) udaje im się odzyskać kontrolę nad statkiem. W tym momencie do walki dołącza Jeżow oraz młody pirat Kałasz, który pragnie zemścić się na Aminie za śmierć swojego brata. W kulminacyjnym momencie do akcji włączają się również członkowie załogi „Jamału”. Całe zdarzenie trwa tytułowe 22 minuty. Większość piratów, w tym Amin, zostaje wzięta do niewoli. Z rozkazu dowództwa Rosjanie są jednak zmuszeni ich uwolnić, ponieważ przepisy prawne nie umożliwiają pociągnięcia ich do odpowiedzialności. Zadowoleni piraci odpływają łodzią, zabierając ze sobą zapasy żywności i wody, które pozwolą im dotrzeć do brzegu. Jeżow jednak nie zamierza ich puścić płazem. Potajemnie podrzuca piratom granat z opóźnionym zapłonem. Gdy ci, przekonani o swoim bezpieczeństwie, odpływają na pewną odległość, granat wybucha, zabijając ich wszystkich.
Sukces rosyjskich komandosów ma również osobisty wymiar dla Jeżowa. W wywiadzie telewizyjnym po zakończonej akcji wyznaje miłość swojej byłej dziewczynie Oldze i prosi ją o wybaczenie oraz o to, by na niego czekała. Ta, będąc w dniu swojego ślubu z innym mężczyzną, po obejrzeniu jego wyznania w telewizji, zrywa zaręczyny.
Obsada aktorska
O filmie
Fabuła filmu oparta jest na rzeczywistych wydarzeniach, które miały miejsce w maju 2010 roku w Zatoce Adeńskiej. Prace nad filmem trwały od czerwca do października 2012 roku, a zdjęcia realizowano w takich miejscach jak Moskwa, Sewastopol, Malta oraz Władywostok. Filmowy gazowiec „Jamał” w rzeczywistości był tankowcem „Moskowskij Uniwiersitiet”, a niszczyciel „Admirał Kryłow” odpowiadał okrętowi „Marszał Szaposznikow” tej samej klasy.
Film zadebiutował w kinach w atmosferze kontrowersji związanej z konfliktem między producentem i współreżyserem Aleksiejem Sidorowem a ekipą realizatorską, a także wytwórnią „Cientral Partnerszyp”. W lutym 2014 roku Sidorow wysłał otwarty list do ministra kultury FR oraz dyrektora „Found Kino”, w którym prosił o interwencję w sprawie filmu, którego dramaturgia i logika zostały poważnie naruszone przez działania wytwórni, polegające na wycięciu ponad 30 minut z gotowego obrazu oraz naciskach na producenta w celu dokręcenia nowych scen. Sidorow określił te działania jako „sabotaż”. Dwa miesiące później, w kwietniu 2014 roku, część ekipy filmowej wystosowała podobny list do środowiska filmowego, podnosząc te same zarzuty wobec wytwórni „Cientral Partnerszyp”. W końcowej części informowali, że „wersja filmu wprowadzana przez wytwórnię na ekrany kin nie ma nic wspólnego z tym, co chcieli stworzyć i co stworzyli”. Wytwórnia tłumaczyła wprowadzone zmiany chęcią zwiększenia roli marynarki wojennej w filmie.
Film okazał się finansową klapą, zdobywając jedynie 120 tys. widzów w rosyjskich kinach, a koszty produkcji zwróciły się w niewiele ponad 10 procentach (119 300 $ wpływów przy 6 500 000 $ wydatków).
Przypisy
Linki zewnętrzne
Plakat do filmu
Recenzja filmu autorstwa Sebastiana Chosińskiego
22 minuty w portalu „Kinopoisk”
22 minuty w portalu „Kino-Tieatr”
22 minuty w portalu „Russkino”
Zobacz też