22 Dywizja Pancerna (niem. 22. Panzer-Division) to niemiecka dywizja pancerna, która działała podczas II wojny światowej.
Historia
Dywizja została utworzona w okupowanej Francji na podstawie rozkazu z 25 września 1941 roku, z wykorzystaniem 204 pułku pancernego oraz dwóch nowo sformowanych pułków strzeleckich. Została wyposażona w czołgi PzKpfw 38(t), które zostały zdobyte w Czechosłowacji, i była ostatnią niemiecką dywizją pancerną korzystającą z tych maszyn. Stacjonowała na terytorium okupowanej Francji i wchodziła w skład 7 Armii Grupy Armii D.
W marcu 1942 roku dywizja została przerzucona na front wschodni i włączona do Grupy Armii „Południe”. Na początku znajdowała się w odwodzie, jednak w maju 1942 roku skierowano ją na front, gdzie brała udział w walkach na Krymie, a następnie w rejonie Donu.
W listopadzie 1942 roku dywizja weszła w skład XLVIII Korpusu Pancernego w nowo utworzonej Grupie Armii „Don”. W grudniu 1942 roku uczestniczyła w próbie odblokowania niemieckich wojsk otoczonych w Stalingradzie. Walki prowadzone od grudnia do lutego 1943 roku przyniosły jej ogromne straty, co doprowadziło do jej niemal całkowitego zniszczenia. Z dywizji ocalał jedynie 129 pułk grenadierów pancernych.
W marcu 1943 roku z pozostałości dywizji powstała Grupa Bojowa Burgsthaler (Kampfgruppe Burgsthaler), która walczyła w ramach 6 Dywizji Pancernej. Ostatecznie 7 kwietnia 1943 roku grupę rozwiązano, a 129 pułk grenadierów pancernych włączono do 15 Dywizji Grenadierów Pancernych.
Oficerowie dowództwa dywizji
Dowódcy dywizji:
- gen. por. Wilhelm von Apell (1941 – 1942)
- gen. por. Hellmut von der Chevallerie (1942)
- gen. por. Eberhard Rodt (1942 – 1943)
Skład
1942
- 204 pułk pancerny (Panzer-Regiment 204)
- 22 Brygada Strzelców (Schützen-Brigade 22)
- 129 pułk strzelców (Schützen-Regiment 129)
- 140 pułk strzelców (Schützen-Regiment 140)
- 24 batalion motocyklowy (Kradschützen-Bataillon 24)
- 140 pułk artylerii (Artillerie-Regiment 140)
- 22 pancerny batalion rozpoznawczy (Panzer-Aufklärungs-Abteilung 22)
- 140 dywizjon przeciwpancerny (Panzerjäger-Abteilung 140)
- 50 batalion pionierów (Pionier-Bataillon 50)
- 140 batalion łączności (Nachrichten-Abteilung 140)
1942 (front wschodni)
- 204 pułk pancerny (Panzer-Regiment 204)
- 129 pułk grenadierów pancernych (Panzer-Grenadier-Regiment 129)
- 140 pułk grenadierów pancernych (Panzer-Grenadier-Regiment 140)
- 140 pułk artylerii pancernej (Panzer-Artillerie-Regiment 140)
- 140 pancerny batalion rozpoznawczy (Panzer-Aufklärungs-Abteilung 140)
- 289 dywizjon artylerii przeciwlotniczej (Heeres-Flak-Artillerie-Abteilung 289)
- 150 dywizjon przeciwpancerny (Panzerjäger-Abteilung 150)
- 140 pancerny batalion pionierów (Panzer-Pionier-Abteilung 140)
- 140 pancerny batalion łączności (Panzer-Nachrichten-Abteilung 140)
Przypisy
Bibliografia
Jorge Rosado, Chris Bishop: Dywizje pancerne Wehrmachtu 1939–1945. Poznań: Wydawnictwo Vesper, 2012. ISBN 978-83-7731-130-1.