213 Dywizja Bezpieczeństwa

213 Dywizja Bezpieczeństwa (niem. 213. Sicherungs Division) to niemiecki związek taktyczny Wehrmachtu w trakcie II wojny światowej.

Dywizja została utworzona 15 marca 1941 roku w obozie treningowym w Neuhammer na Górnym Śląsku, bazując na 213 Dywizji Piechoty. Jej dowódcą został gen. por. René de l’Homme de Courbière. Pod koniec czerwca tego samego roku dywizję przeniesiono na południowy odcinek frontu wschodniego. Działała głównie na tyłach frontu, zajmując się zwalczaniem partyzantki oraz ochroną linii komunikacyjnych i obiektów wojskowych. Od 18 sierpnia dowództwo objął gen. por. Aleksander Göschen. Jesienią 1943 roku dywizja stoczyła zacięte walki z Armią Czerwoną w rejonie Kijowa, a na początku 1944 roku poniosła znaczne straty w tzw. Worku Czerkaskim. W następstwie tych wydarzeń resztki dywizji zostały odesłane na odpoczynek oraz uzupełnienie.

Od końca maja 1944 roku, w ramach operacji Sturmwind I i Sturmwind II, dywizja brała udział w działaniach przeciwko oddziałom partyzantki polskiej i radzieckiej, które broniły się m.in. w Lasach Janowskich i Puszczy Solskiej.

W lipcu tego samego roku dywizja powróciła na centralny odcinek frontu wschodniego.

Na początku września została rozwiązana.

Dowódcy dywizji

gen. por. René de l’Homme de Courbière
gen. por. Aleksander Göschen

Struktura organizacyjna

318 Pułk Bezpieczeństwa
177 Pułk Bezpieczeństwa
180 Pułk Bezpieczeństwa
III Batalion 6 Pułku Policyjnego
703 Batalion Ochrony
213 Kozacki Oddział Kawalerii
318 Wschodni Batalion Pionierów
287 Dywizyjny Oddział Łączności

Przypisy

Bibliografia

Andris J. Kursietis, The Wehrmacht at War 1939-1945. The Units and Commanders of the German Ground Forces During World War II, 1998.
Zygmunt Mańkowski, Między Wisłą a Bugiem 1939-1944. Studium o polityce okupanta i postawach społeczeństwa, Lublin: 1978.
Samuel W. Mitcham Jr., Hitler’s Legions: The German Army Order of Battle World War II, 1985.