21 Tarnogrodzka Dywizja Zmechanizowana
21 Tarnogrodzka Dywizja Zmechanizowana to związek taktyczny Armii Radzieckiej, który przeszedł w ręce Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej.
W ostatnich latach funkcjonowania Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, dywizja była rozmieszczona na terytorium Niemieckiej Republiki Demokratycznej. W tym okresie wchodziła w skład 2 Gwardyjskiej Armii Pancernej. Następnie została przeniesiona do Rosji i przekształcona w 180 BZ, a później w BSU. Stacjonowała w Syberyjskim Okręgu Wojskowym w Omsku, będąc podległą 41 Armii.
Struktura organizacyjna
Skład w 1992 roku:
- Dowództwo i sztab – Perleberg
- 239 pułk zmotoryzowany;
- 240 pułk zmotoryzowany;
- 283 Gwardyjski pułk zmotoryzowany;
- 568 pułk zmotoryzowany;
- 18 batalion czołgów;
- 1054 pułk artylerii samobieżnej;
- 1079 pułk rakiet przeciwlotniczych;
- 480 dywizjon artylerii przeciwpancernej;
- 34 batalion rozpoznawczy;
- 921 batalion łączności;
- 348 batalion inżynieryjno-saperski;
- 158 batalion obrony przeciwchemicznej;
- 1125 batalion zaopatrzenia;
- 34 batalion remontowy;
- 4 batalion medyczny.
Przypisy
Bibliografia
Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.