21 Korpus Zmechanizowany (ZSRR)

21 Korpus Zmechanizowany

21 Korpus Zmechanizowany (ros. 21-й механизированный корпус) to wyższy związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Armii Czerwonej, który funkcjonował w trakcie II wojny światowej.

Historia

Formowanie Korpusu rozpoczęto w marcu 1941 roku w obrębie Moskiewskiego Okręgu Wojskowego. Sztab Korpusu ulokowano w Idrycy, w obwodzie kalinińskim. Dowództwo nad formowaną jednostką objął Dmitrij Leluszenko. Na początku 21 Korpus Zmechanizowany dysponował jedynie 98 czołgami, w tym modelami BT-7 oraz T-26.

W momencie ataku Niemców na ZSRR, Korpus, poza wymienionym wcześniej sprzętem, miał jeszcze 30 czołgów chemicznych z miotaczami płomieni i znajdował się w rezerwie Stawki. 24 czerwca został wzmocniony o dwa bataliony czołgów, które łącznie liczyły 105 czołgów BT-7 oraz dwa czołgi T-34. Na początku lipca 1941 roku Korpus został włączony w skład wojsk 27 Armii Frontu Północno-Zachodniego.

W trakcie walk o Dyneburg oraz nad Dźwiną, Korpus był atakowany przez: 8 Dywizję Pancerną, 3 Dywizję Zmotoryzowaną, 3 Dywizję Pancerną SS Totenkopf oraz 121 i 290 Dywizję Piechoty. W wyniku tych starć poniósł znaczne straty w sprzęcie bojowym i stracił prawie połowę stanu osobowego. Kwatera Główna postanowiła rozwiązać korpusy zmechanizowane. Oficjalnie dowództwo Korpusu zostało rozformowane 5 września 1941 roku, a dywizje, które wchodziły w jego skład, zostały podporządkowane bezpośrednio dowództwom armii. Dotychczasowy dowódca Korpusu, Dmitrij Leluszenko, został wezwany do Moskwy, gdzie otrzymał stanowisko zastępcy szefa Głównego Zarządu Wojsk Pancernych Armii Czerwonej z zadaniem formowania brygad pancernych.

Dowódcy korpusu

generał major Dmitrij Leluszenko

Struktura organizacyjna

  • 42 Dywizja Pancerna, dowódca płk Nikołaj Wojejkow
  • 46 Dywizja Pancerna, dowódcy: płk I. Wasiliew, płk Wasilij Kopcow
  • 185 Dywizja Zmotoryzowana, dowódca gen mjr Piotr Rudczuk, a także 11 pułk motocyklowy, 127 samodzielny batalion łączności, 59 samodzielny zmotoryzowany batalion inżynieryjny oraz 121 korpuśna eskadra lotnicza.

Zobacz też

Korpusy zmechanizowane Armii Czerwonej

Przypisy

Bibliografia

Mark Siemiowicz Sołonin: Czerwiec 1941. Ostateczna diagnoza. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2007. ISBN 978-83-7818-616-8.

Mark Sołonin: 22 czerwca 1941 czyli Jak zaczęła się Wielka Wojna ojczyźniana. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2007. ISBN 978-83-7510-130-0.

Dmitrij Leluszenko: Pancernym szlakiem. Wspomnienia dowódcy armii. Warszawa: 1983. ISBN 83-11-06958-1.

Zostań naszym fanem!

Pomóż nam się rozwijać! Polub nas na Facebooku! i śledź nas na X!