205 ochotniczy pułk piechoty im. Jana Kilińskiego
205 ochotniczy pułk piechoty (205 pp) był oddziałem piechoty Wojska Polskiego działającym w II Rzeczypospolitej w czasie wojny polsko-bolszewickiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Pułk został zorganizowany w Warszawie na podstawie ośrodków zapasowych 5 pułku piechoty Legionów, 32 pułku piechoty oraz 36 pułku piechoty Legii Akademickiej. Patronat nad pułkiem sprawował warszawski cech szewców, który dostarczył m.in. kilkaset par butów wojskowych. Żołnierze, którym brakowało mundurów, przypinali do kurtek kokardy ochotnika, a na rękawy zakładali biało-czerwone opaski z pieczęcią pułkową. Z uwagi na dużą liczbę harcerzy w szeregach pułku, nadano mu przydomek „harcerski”. W momencie wyjścia na front, pułk liczył około 3000 żołnierzy.
Walki pułku
29 lipca, dowództwo 1 Armii zwróciło się do Naczelnego Dowództwa WP o wysłanie pododdziałów 205 pułku piechoty do Ostrołęki. Rankiem 31 lipca do miasta przybył transport z III batalionem pułku, a wieczorem dotarły transporty z I i II batalionem. Pułk wsparł w walce grupę płk. Andrzeja Kopy, która znajdowała się w trudnej sytuacji.
Oficerowie pułku
por. Emanuel Łoziński – referent oświatowy
Przypisy
Bibliografia
- Janusz Odziemkowski: Ostatnia bije godzina … Armia Ochotnicza gen. Józefa Hallera 1920. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2020. ISBN 978-83-8098-984-9.
- Wiktor Brummer, Wacław Zawadzki. Spis byłych oddziałów Wojska Polskiego. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2 (183), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.