202 Pułk Piechoty (1939)

202 Pułk Piechoty (202 pp) – rezerwowy oddział piechoty Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.

202 pp w kampanii wrześniowej

Formowanie i mobilizacja

Pułk nie był częścią pokojowej struktury wojska.

Został utworzony na podstawie batalionów Śląsko-Cieszyńskiej Półbrygady Obrony Narodowej oraz zmobilizowanych pododdziałów pozabatalionowych. Mobilizacja 202 pp miała miejsce w dniach 24-26 sierpnia 1939 roku, w ramach mobilizacji alarmowej.

Dowództwo pułku, organy kwatermistrzowskie jednostek pozabatalionowych 202 pp, a także kompanie: gospodarcza, przeciwpancerna typ II, zwiadowcza oraz plutony: łączności, pionierów i przeciwgazowy zostały zmobilizowane przez 3 pułk strzelców podhalańskich na bazie dowództwa i niezależnych pododdziałów Śląsko-Cieszyńskiej Półbrygady ON w Bielsku, w grupie niebieskiej w czasie A+48.

Batalion piechoty typ spec nr 50, zmobilizowany przez 3 pułk strzelców podhalańskich w Bielsku w grupie żółtej, w czasie A+40 (zawiązkiem batalionu był batalion ON „Bielsko” z całą kadrą zawodową oficerów i podoficerów).

Batalion piechoty typ spec. nr 54 został zmobilizowany przez 4 pułk strzelców podhalańskich w Cieszynie w grupie żółtej, w czasie A+24 (zawiązkiem batalionu był batalion ON „Cieszyn I” z całą kadrą zawodową oficerów i podoficerów).

Batalion piechoty typ spec nr 58, zmobilizowany przez 4 pułk strzelców podhalańskich w Cieszynie w grupie żółtej, w czasie A+28 (zawiązkiem batalionu był batalion ON „Cieszyn II” z całą kadrą zawodową oficerów i podoficerów).

Pododdziały pułkowe oraz dowództwo były tworzone głównie z rezerwistów oraz nielicznych zawiązków szeregowych z aktywnej służby i ON. Dowództwo pułku składało się w przeważającej mierze z oficerów służby stałej. Bataliony piechoty były mobilizowane z zawiązków utworzonych z batalionów Obrony Narodowej i uzupełniane do pełnych etatów oficerami oraz żołnierzami rezerwy. Większość dowódców batalionów oraz dowódcy kompanii to oficerowie służby stałej, reszta kadry to oficerowie rezerwy.

Po zakończeniu mobilizacji 202 pp przemieścił się do rejonu zaplanowanych linii obrony.

Działania bojowe

Oddział brał udział w kampanii wrześniowej 1939 roku, wchodząc w skład 21 Dywizji Piechoty Górskiej (Armia „Kraków”).

O świcie 1 września 202 pp był rozmieszczony obronnie: na pododcinku Orłowa-Karwina znajdowała się wzmocniona 5 kompania strzelecka, natomiast na pododcinku Trzciniec-Jabłonków obronę prowadziła wzmocniona 9 kompania strzelecka. Większa część pułku stanowiła Oddział Wydzielony „Cieszyn-Skoczów” pod dowództwem ppłk. Zygmunta Piwnickiego, który bronił pozycji opóźniającej. W składzie: II batalion 202 pp (54 bp) bez 5/202 pp na odcinku Ligota-Bronów-Rudzica-Kostropowice, III batalion 202 pp (58 bp) bez 9/202 pp na odcinku Grodziec-Pogórze (wzg. Bucze)-Górki Wielkie oraz pluton konny kompanii zwiadu w Pieścieńcu. Na głównych pozycjach Dziedzice-Czechowice w składzie sił głównych 21 DPG był I batalion 202 pp (50 bp). Na bronione przez oddziały 21 DPG, w tym 202 pp, nacierały oddziały niemieckiego XVII Korpusu Armijnego w składzie 44 DP i 45 DP.

Organizacja i obsada personalna

W nawiasach podano nazwy jednostek mobilizujących.

Dowództwo i pododdziały specjalne (3 pspodh)

dowódca pułku – ppłk piech. Zygmunt Piwnicki

I adiutant pułku – por. rez. Stanisław Piekło

II adiutant pułku – ppor. rez. Paweł Bursiewicz

oficer informacyjny – ppor. Michał Józef Berek

oficer łączności – ppor. Michał Weber

kwatermistrz – kpt. Józef Kozanecki

oficer płatnik – ppor. Kowalski

lekarz naczelny – kpt. dr Jan Maria Suchomel

kapelan – ks. Michał Migdał

dowódca kompanii gospodarczej – ppor. rez. Jan Caputa

dowódca kompanii zwiadu – ppor. Władysław Włudyka

dowódca plutonu konnego – ppor. Marian Bugiel

dowódca plutonu kolarzy – ppor. Bednarek

dowódca kompanii przeciwpancernej – ppor. Bolesław Czerwiński

dowódca I plutonu – ppor. Stanisław Rajman

dowódca II plutonu – ppor. Józef Dudek

dowódca plutonu przeciwgazowego – ppor. Wiktor Franek

dowódca plutonu łączności – sierż. Antoni Caputa?

dowódca plutonu pionierów – ppor. Józef Gois

I batalion piechoty nr 50 (dawniej ON „Bielsko”) (3 pspodh)

dowódca batalionu – mjr Mieczysław Drabik

dowódca plutonu łączności – ppor. rez. Wilhelm Sukniewicz

dowódca 1 kompanii strzeleckiej (d. ON „Bielsko”) – kpt. Józef Jonak

dowódca 2 kompanii strzeleckiej (d. ON „Dziedzice”) – kpt. Stanisław Freisler

dowódca I plutonu – ppor. Holona

dowódca II plutonu – ppor. Bazgier

dowódca III plutonu – ppor. Józef Tomica

dowódca 3 kompanii strzeleckiej (d. ON „Jasienica”) – kpt. Sergiusz Pisarczuk

dowódca plutonu – ppor. Migdał

dowódca plutonu – ppor. Kalinowski

dowódca 1 kompanii ckm – ppor. rez. Korneliusz Kloschek

dowódca I plutonu – ppor. Jan Górka

dowódca II plutonu – ppor. Władysław Wicherek

dowódca III plutonu – ppor. Eugeniusz Jagoda

dowódca plutonu moździerzy – ppor. Stanisław Niemczyk

II batalion piechoty nr 54 (d. ON „Cieszyn I”) (4 pspodh)

dowódca batalionu – mjr Kazimierz Bełko

adiutant batalionu – ppor. rez. Rudolf Branny

dowódca 4 kompanii strzeleckiej (d. ON „Cieszyn Wschodni”) – kpt. Wilhelm Kahanek

dowódca I plutonu – ppor. Bolesław Rusnok

dowódca II plutonu – ppor. Stanisław Korczyk

dowódca III plutonu – ppor. Stanisław Mitręga

dowódca 5 kompanii strzeleckiej (d. ON „Karwina”/ „Zebrzydowice”) – kpt. Jan Szewczyk

dowódca I plutonu – ppor. Zbigniew Raszka

dowódca II plutonu – ppor. Bronisław Kokotek

dowódca III plutonu – ppor. Józef Kabiesz

dowódca 6 kompanii strzeleckiej (d. ON „Skoczów”) – kpt. Marcin Łyszczarz?

dowódca plutonu – ppor. Wilhelm Czulak

dowódca plutonu – ppor. Wachowski

dowódca 2 kompanii ckm – por. Kazimierz Batko

dowódca plutonu – ppor. Władysław Stonowski

III batalion piechoty nr 58 (d. ON „Cieszyn II”) (4 pspodh)

dowódca – mjr Włodzimierz Kuczma

dowódca 7 kompanii strzeleckiej (d. ON „Cieszyn Zachodni”) – kpt. Adam Władysław Kottik

dowódca 8 kompanii strzeleckiej (d. ON „Trzyniec”) – kpt. Bolesław Jan Bytomski

dowódca 9 kompanii strzeleckiej (d. ON „Jabłonków”) – kpt. Ignacy Stachowiak

dowódca plutonu – por. Buczek

dowódca 3 kompanii ckm – NN

Przypisy

Bibliografia

Tadeusz Jaruga: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 7, Regularne jednostki Wojska Polskiego w 1939: organizacja, działania bojowe, uzbrojenie, metryki związków operacyjnych, dywizji i brygad. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1975

Władysław Steblik: Armia „Kraków” 1939. wydanie II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07434-8.

Jan Przemsza-Zieliński: Księga wrześniowej chwały pułków śląskich. tom II. Katowice-Sosnowiec: Sosnowiecka Oficyna Wydawniczo-Autorska „Sowa Press”, 1993. ISBN 83-85876-06-5.

Batalion ON „Cieszyn II”. Obrona Narodowa II RP 1937-1939. Serwis poświęcony formacjom Obrony Narodowej i Przysposobienia Wojskowego Konnego. [dostęp 2018-08-20].

Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.

Zostań naszym fanem!

Pomóż nam się rozwijać! Polub nas na Facebooku! i śledź nas na X!