20 złotych wzór 1974 Marceli Nowotko

Moneta dwudziestozłotowa, znana jako wzór 1974, została wprowadzona do obiegu 29 marca 1974 roku na podstawie zarządzenia z dnia 22 marca 1974 roku (M.P. z 1974 r. nr 10, poz. 78). Została wycofana z dnia denominacji 1 stycznia 1995 roku na mocy rozporządzenia prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 18 listopada 1994 (M.P. z 1994 r. nr 61, poz. 541).

Moneta była emitowana w latach 1974–1983 i należy do serii tematycznej Wielcy Polacy.

Awers

Na awersie umieszczono w centralnym punkcie godło – orła bez korony, poniżej widnieje rok bicia, a wokół napis „POLSKA RZECZPOSPOLITA LUDOWA” oraz na dole napis „ZŁ 20 ZŁ”. Monety bite w Warszawie mają dodatkowo znak mennicy pod łapą orła.

Rewers

Na rewersie znajduje się popiersie Marcelego Nowotki, a wokół umieszczono napis „MARCELI NOWOTKO 1893 – 1942”.

Nakład

Moneta była bita w mennicach w Warszawie oraz Kremnicy, wykonana z miedzioniklu MN25, na krążku o średnicy 29 mm i masie 10,15 grama, z rantem ząbkowanym. Projektantką była Stanisława Wątróbska.

Nakłady monety w poszczególnych latach przedstawiają się następująco:

Opis

Jak wynika z nieoficjalnych informacji, cały nakład rocznika 1983 został rozdystrybuowany wśród członków Polskiego Towarzystwa Archeologicznego i Numizmatycznego.

W drugiej połowie lat siedemdziesiątych XX wieku monetę często fałszowano. Zwykle były to bicia lub odlewy w miedzi, pokryte galwanicznie warstwą niklu, która z czasem ulegała ścieraniu.

Wersje próbne

Istnieje wersja tej monety, która należy do serii próbnej w niklu (rok 1974), z wypukłym napisem „PRÓBA”, wybita w nakładzie 500 sztuk, oraz wersja próbna technologiczna w miedzioniklu z 1974 roku, w nakładzie 20 sztuk.