20 złotych wzór 1973
Moneta o nominale 20 złotych wzór 1973 została wprowadzona do obiegu 8 grudnia 1973 roku na podstawie zarządzenia z 14 listopada 1973 roku (M.P. z 1973 r. nr 52, poz. 294). Została wycofana z obiegu w dniu denominacji, czyli 1 stycznia 1995 roku, na mocy rozporządzenia prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 18 listopada 1994 roku (M.P. z 1994 r. nr 61, poz. 541).
Monetę bito w latach 1973–1976, nie posiadając znaku mennicy.
Awers
W centralnej części awersu znajduje się godło – orzeł bez korony, poniżej umieszczono rok bicia, a wokół niego napis „POLSKA RZECZPOSPOLITA LUDOWA”.
Rewers
Na rewersie widnieje rysunek dwóch wieżowców na tle łanów zboża oraz napis „20 ZŁ”.
Nakład
Moneta została wybita w latach 1973–1974 w Kremnicy, a w 1976 roku w Warszawie, w miedzioniklu MN25, na krążku o średnicy 29 mm i masie 10,15 grama, z rantem ząbkowanym, według projektu Anny Jarnuszkiewicz.
W poszczególnych latach nakłady monety przedstawiały się następująco:
Opis
Moneta ta była pierwszą dwudziestozłotową monetą wprowadzoną do powszechnego obiegu. Egzemplarze z 1976 roku są jedynymi polskimi monetami obiegowymi bitymi w Warszawie po 1965 roku, które nie posiadają znaku mennicy.
W drugiej połowie lat siedemdziesiątych XX wieku monetę często fałszowano. Zazwyczaj były to bicia lub odlewy w miedzi, pokryte galwanicznie warstwą niklu, która z czasem ulegała ścieraniu. Występowały również odlewy o głuchym dźwięku, które nie były metaliczne.
Wersje próbne
Wśród wersji próbnych istnieje moneta z serii próbnej w niklu (rok 1973) z wypukłym napisem „PRÓBA”, wybita w nakładzie 500 sztuk, ze znakiem mennicy w Warszawie, w odmienny sposób niż dla monety obiegowej. Moneta ta ma również swoją wersję próbną kolekcjonerską, wybita w miedzioniklu, w nakładzie 13 200 sztuk, z wypukłym napisem „PRÓBA” i znakiem mennicy umieszczonym pod łapą orła. Katalogi informują także o istnieniu wersji próbnych technologicznych w miedzioniklu z 1973 roku:
- bez napisu „PRÓBA”, z rantem gładkim, w nakładzie 20 sztuk,
- z napisem „PRÓBA”, z rantem ozdobnym składającym się z elips i kwadratów, w nakładzie 20 sztuk.
W serii monet próbnych w niklu oraz jako monetę próbną kolekcjonerską wybito, z datą 1973, konkurencyjny projekt Jerzego Jarnuszkiewicza z drzewem na tle promieni (nikiel, 500 sztuk; miedzionikiel, 16 200 sztuk).
Mimo że moneta ta była pierwszą wprowadzoną do obiegu dwudziestozłotówką, w serii monet próbnych niklowych znajdują się cztery projekty, które ją poprzedzają z roku 1964, mające średnicę 33 mm.