20 Pułk Piechoty
20 Pułk Piechoty był jednostką piechoty Armii Księstwa Warszawskiego.
Został utworzony w 1812 roku w Nowogródku, na terenie Litwy.
Od 13 lipca 1812 roku jego dowódcą był pułkownik Adam Bispink (znany również jako Adam Biszping), a jego zastępcą był major Glazer. Dowództwo batalionów sprawowali Milberg, Walicki oraz Płączyński.
Pułk brał udział w obronie Modlina w 1813 roku.
Odtworzenie pułku
Po abdykacji Napoleona car Aleksander I zgodził się na repatriację polskich oddziałów do kraju. Miały one stanowić fundament do stworzenia Wojska Polskiego pod dowództwem wielkiego księcia Konstantego. 13 czerwca 1814 roku pułkowi wyznaczono miejsce koncentracji w Łomży.
Jednakże, pułk nie został odtworzony, ponieważ etat armii Królestwa Polskiego przewidywał jedynie 12 pułków piechoty. Nowe jednostki piechoty zaczęto formować dopiero po wybuchu powstania listopadowego. Na mocy rozkazu dyktatora generała Józefa Chłopickiego z 10 stycznia 1831 roku, władze wojewódzkie zostały zobowiązane do ich organizacji. W województwie mazowieckim tworzono 2 pułk Województwa Mazowieckiego, który później został przemianowany na 20 pułk piechoty liniowej.
Przypisy
Bibliografia
Szymon Askenazy, Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie: Księstwo Warszawskie 1807–1814. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-47-5.
Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
Bronisław Gembarzewski: Żołnierz polski. Ubiór, uzbrojenie i oporządzenie od wieku XI do roku 1960. T.3 od 1797 do 1814 roku. Warszawa: 1964.
Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
Gabriel Zych: Armia Księstwa Warszawskiego 1807–1812. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1961.