Cannone-Mitragliera da 20/77 (Scotti)
Włoskie holowane automatyczne działo przeciwlotnicze z okresu II wojny światowej.
Prototyp tej armaty, zaprojektowany przez Alfredo Scotti, powstał w 1932 roku, a pierwsze egzemplarze były produkowane w zakładach Oerlikon. Została przyjęta do uzbrojenia armii włoskiej obok działa Breda, stając się jednym z dwóch kluczowych lekkich dział przeciwlotniczych. Pomimo dłuższej lufy, miała mniejszą donośność niż model Breda, co stanowiło istotny mankament dla działa przeciwlotniczego. W związku z tym, większa ilość armat była produkowana na eksport, głównie do krajów Ameryki Południowej oraz do Chin, niż na potrzeby armii włoskiej. Działo Breda wyróżniało się prostotą konstrukcji, co w warunkach wojennych okazało się korzystne i w 1942 roku produkcję znacznie zwiększono.
Działo wykorzystywało 60-nabojowy magazyn bębnowy, podobnie jak działo Oerlikon 20 mm, lub dwunastonabojowy podajnik. Było dostępne w dwóch wersjach: przewoźnej (gdzie w pozycji bojowej działo opierało się na trójnogu; na krótkie dystanse mogło być przemieszczane na kołach) oraz stacjonarnej, osadzonej na postumencie.
W trakcie wojny, oprócz armii włoskiej, działo Scotti było używane przez Niemców pod oznaczeniem 2-cm Scotti(i) w Afryce Północnej, we Włoszech oraz na Bałkanach, także w operacjach przeciwpartyzanckich. Po kapitulacji Włoch, zakłady Isotta w okupowanym przez Niemców Turynie produkowały te armaty na ich potrzeby. Niektóre egzemplarze tego typu trafiły na wyposażenie odtworzonej w 1945 roku armii włoskiej.
Bibliografia
Chris Bishop: The Encyclopedia of Weapons of World War II. Nowy Jork: Barnes & Noble Books, 1998, s. 163. ISBN 0-7607-1022-8.
Linki zewnętrzne
Opis na stronie Commando Supremo. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-03)]. (ang.).