Cannone-Mitragliera da 20/65 modello 35 (Breda) to włoska holowana automatyczna armata przeciwlotnicza, która była używana w czasie II wojny światowej.
Historia
Prototypy tej automatycznej armaty powstały w 1931 roku, a do uzbrojenia armii włoskiej weszły w 1935 roku. Broń została zaprojektowana jako uniwersalna, zdolna do walki zarówno z celami powietrznymi, jak i słabiej opancerzonymi obiektami naziemnymi.
Breda modello 35 była zamontowana na dwukołowym łożu. W pozycji bojowej koła były demontowane, a dolna część łoża tworzyła trójnóg. Armata była zasilana za pomocą sztywnych, dwunastonabojowych taśm. Po oddaniu strzału łuski nie były wyrzucane z komory zamkowej, lecz ponownie umieszczane w taśmie. Używano amunicji zarówno przeciwpancernej, jak i burzącej. Broń była wyposażona w celownik optyczny umieszczony na wysokim ramieniu, co umożliwiało strzelcowi celowanie na wysokości twarzy, niezależnie od kąta podniesienia lufy. To ułatwiało precyzyjne wymierzanie, choć zwiększało masę armaty.
Opracowano również cięższą wersję tej armaty, znaną jako modello 39, która była przeznaczona do statycznych stanowisk ogniowych.
Poza armią włoską, armaty modello 35 były wykorzystywane przez Wehrmacht pod oznaczeniem 2 cm Breda(i). Zdobytą broń tego typu stosowały wojska alianckie w Afryce Północnej, w tym polska Samodzielna Brygada Strzelców Karpackich.
Przypisy
Bibliografia
Chris Bishop (red.): The Encyclopedia of Weapons of World War II. Nowy Jork: Barnes & Noble Books, 1998. ISBN 0-7607-1022-8. Brak numerów stron w książce.
Linki zewnętrzne
Opis na stronie Commando Supremo. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-03)]. (ang.).