20 kopiejek 1857 MW

Moneta o wartości dwudziestu kopiejek z 1857 roku, oznaczona jako MW, została wybita w mennicy w Warszawie na podstawie carskiego ukazu z dnia 15 października 1841 roku, który unifikował systemy monetarne Królestwa Kongresowego oraz Imperium Rosyjskiego od 1 stycznia 1842 roku. Monetę produkowano w srebrze, zgodnie z rosyjskim systemem wagowym – zołotnikowym, opartym na funcie rosyjskim. Była ona następczynią dwunominałowej dwudziestokopiejkówki bitych w latach 1842–1850.

Awers

Na awersie umieszczono dwugłowego orła cesarstwa rosyjskiego, który nosi trzy korony. W prawej łapie orzeł trzyma miecz oraz berło, a w lewej – jabłko królewskie. Na piersi orła znajduje się tarcza herbowa przedstawiająca Św. Jerzego na koniu, pokonującego smoka. Wokół tarczy umieszczono łańcuch z krzyżem Św. Andrzeja. Na skrzydłach orła widnieje sześć tarcz z herbami: z lewej strony Kazania, Astrachania, Syberii, z prawej – Królestwa Polskiego, Krymu oraz Wielkiego Księstwa Finlandii. Na dole, po obu stronach ogona orła, umieszczono znak mennicy w Warszawie – litery M.W., a dookoła znajduje się otok z perełek.

Rewers

Na rewersie, w wieńcach laurowym (po lewej) i dębowym (po prawej), przewiązanych wstążką u dołu, umieszczono pod koroną nominał „20”, poniżej napis „КОПѢЕКЪ”, a jeszcze niżej rok 1857. Wokół rewersu znajduje się otok z perełek.

Opis

Moneta była bita w mennicy w Warszawie, w srebrze o próbie 868, na krążku o średnicy 22,2 mm i masie 4,15 grama, z rantem skośnie ząbkowanym. Z danych mennicy wynika, że w 1857 roku w obieg wprowadzono 87 460 sztuk tej monety. Stopień rzadkości tej monety określa się jako R5 (26–120 egzemplarzy).

W kontekście numizmatyki rosyjskiej moneta ta zaliczana jest do kategorii monet cara Aleksandra II.

Moneta o tym samym nominale oraz identycznych rysunkach rewersu i awersu była bita również w innej mennicy, poza Warszawą.

Zobacz też