20 halerzy (cz. 20 haléřů) to moneta, która była w obiegu na terenie Protektoratu Czech i Moraw, o nominale 20 halerzy. Została wyemitowana w 1940 roku i wycofana z obiegu w 1948 roku. Projekt monety opracował medalier Jaroslav Eder, częściowo bazując na wcześniejszych pracach Otakara Španiela.
Wzór
Na awersie w centralnej części umieszczono herb Protektoratu Czech i Moraw, przedstawiający heraldycznego, wspiętego, koronowanego lwa z podwójnym ogonem. Poniżej znajduje się rok bicia monety. Całość otacza dwuczęściowa legenda z nazwą kraju. W górnej części, zapisaną wewnętrznie, umieszczono inskrypcję w języku niemieckim „Böhmen und Mähren”, zapisaną gotycką czcionką. W dolnej części, zapisaną zewnętrznie, znalazł się napis w języku czeskim „ČECHY A MORAVA”. Obie części legendy są oddzielone ozdobnymi elementami w kształcie krzyżyków złożonych z pięciu kropek.
Rewers monety przedstawia stylizowany snopek z pięciu kłosów zboża, przewiązany wstążką, oraz gałązkę lipy. Po prawej stronie umieszczono sierp, a po lewej nominał monety zapisany arabskimi cyframi. Wzór rewersu nawiązuje do wyglądu 20 czechosłowackich halerzy z 1921 roku, autorstwa Otakara Španiela.
Nakład
Podstawą emisji monet o nominale 20 halerzy było rozporządzenie ministra finansów Protektoratu z 18 czerwca 1940 roku. Określało ono zarówno wzór monet, jak i ich cechy fizyczne. Monety bito z cynkowych krążków o masie 2,63 g (z 1 kg surowca można było wytworzyć 380 sztuk). Gotowe monety miały średnicę 20 mm i gładki rant. Łącznie w latach 1940–1944 wyprodukowano ponad 106,5 miliona sztuk, a ich produkcję prowadziło przedsiębiorstwo Vichr a spol. w Lysej nad Labem.
Monety te wprowadzono do obiegu w dniu publikacji rozporządzenia w dzienniku ustaw, to jest 6 lipca 1940 roku. Zostały demonetyzowane 31 maja 1948 roku, już w Czechosłowacji, tuż po zarządzeniu ponownej emisji przedwojennych monet o tym samym nominale, wykonanych z mosiądzu.
Zobacz też
- czesko-morawskie monety obiegowe
- 20 halerzy czechosłowackich według wzoru z 1921