20 fenigów wzór 1917

Moneta o nominale dwudziestu fenigów, znana jako wzór 1917, została wprowadzona do obiegu w Generalnym Gubernatorstwie Warszawskim 16 lutego 1917 roku. Została wycofana z obiegu w II Rzeczypospolitej 1 lipca 1924 roku w ramach reformy walutowej przeprowadzonej przez Władysława Grabskiego.

Moneta wzoru 1917 była bita z datami rocznymi 1917 oraz 1918.

Awers

Na awersie umieszczono orła w koronie, który ma nad głową dużą dodatkową koronę. Po obu stronach ogona znajduje się znak mennicy w postaci liter F F, a całość otaczają gwiazdki.

Rewers

Na rewersie monety znajdują się cyfry 20, poniżej napis „FENIGÓW”, a pod nim rok 1917 lub 1918, z pojedynczymi gwiazdkami przed i po dacie. Dookoła widnieje napis „KRÓLESTWO POLSKIE”.

Nakład

Mennica w Stuttgarcie biła te monety na krążkach stalowych o średnicy 23 mm i masie 4 gramów, z gładkim rantem, według wzoru, którego twórca jest nieznany na przełomie XX i XXI wieku.

Niektóre katalogi wskazują, że krążki mennicze były poddawane specjalnemu procesowi cynkowania cienką warstwą, znanemu w języku niemieckim jako sheradisierung.

Produkcja monet w poszczególnych rocznikach wynosiła:

Opis

Rocznik 1917 jest zdecydowanie rzadszy na rynku kolekcjonerskim.

W katalogu Czesława Kamińskiego, wydawanym w latach 1972–1992, informacja o tym, że rocznik 1917 był bity również w cynku, pojawiła się dopiero w 6. wydaniu z 1983 roku. Jednak w kolejnych edycjach (1988 i 1992) ten zapis został usunięty.

Na rynku kolekcjonerskim można spotkać także egzemplarze obu roczników, które zostały wybite stemplem lustrzanym.