20 Dywizja Flak (niem. 20. Flak-Division) to niemiecka jednostka artylerii przeciwlotniczej, która działała podczas II wojny światowej.
Historia
Jednostka została założona 13 listopada 1942 roku w Lipsku. Wkrótce przeniesiono ją do Tunezji, gdzie wspierała 5 Armię Pancerną oraz całą Grupę Armii Afryka. Jej pododdziały nie tylko walczyły z lotnictwem, ale także wykorzystywały działa 8,8 cm Flak 18 do zwalczania czołgów. W maju 1943 roku dywizja została wzięta do niewoli.
1 października 1943 roku dywizję odbudowano w Belgradzie. Zapewniała obronę przeciwlotniczą na obszarze Jugosławii i Albanii. Jesienią 1944 roku jednostka wycofała się z Bałkanów do Styrii. Szlak bojowy zakończyła, poddając się Armii Czerwonej na terenie Węgier (okolice Szombathely).
Dowódcy dywizji
gen. por. Georg Neuffer od 13 listopada 1942 do kapitulacji 9 maja 1943;
gen. mjr Otto Sydow od 1 października 1943;
płk Hermann Rudhart od października 1944;
płk Johann-Wilhelm Doering-Manteuffel od 30 października 1944;
gen. mjr Theodor Herbert od 19 stycznia 1945;
płk Ernst Schluchtmann od 12 kwietnia 1945 do kapitulacji.
Struktura organizacyjna
Skład w marcu 1943 (Afryka)
- 78 pułk Flak (Flak-Regiment 78/Flakgruppe Sousse)
- 372 ciężki oddział Flak (Schwere Flak-Abteilung 372/Flakgruppe Tunis)
- 503 ciężki oddział Flak (Schwere Flak-Abteilung 503/Flakgruppe Biserta)
Skład w lutym 1944 (Belgrad)
- 38 pułk Flak (Flak-Regiment 38)
- 40 pułk Flak (Flak-Regiment 40)
Bibliografia
Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9. Brak numerów stron w książce.
Leksykon Wehrmachtu