2 złote polskie (1826–1830)
Moneta dwuzłotowa Królestwa Kongresowego z okresu autonomii, wprowadzona jako następca dwuzłotówki produkowanej w latach 1819–1825, po zgonie cara Aleksandra I, za rządów Mikołaja I. Była bita w srebrze w latach 1826, 1828 oraz 1830, zgodnie z systemem monetarnym opartym na grzywnie kolońskiej. Została wycofana z obiegu 1 maja 1847 roku.
Moneta była emitowana z otokiem, podobnie jak niektóre inne nominały Królestwa Polskiego wydawane po 1819 lub 1820 roku.
Awers
Na awersie umieszczono prawe popiersie cara Aleksandra I, w otoku znajduje się napis:
Dookoła znajduje się wypukły otok.
Rewers
Na rewersie umieszczono w wieńcu nominał „2″, pod nim napis „ZŁO•POL•”, poniżej rok 1826, 1828 lub 1830, a na dole znak intendenta mennicy w Warszawie:
I.B. (Jakuba Benika 1826),
F.H. (Fryderyka Hungera 1828, 1830).
Całość otoczona jest napisem:
Dookoła znajduje się wypukły otok.
Opis
Moneta była bita w mennicy w Warszawie, wykonana ze srebra próby 593, na krążku o średnicy 26 mm oraz masie 9,09 grama, z rantem ząbkowanym i otokiem. Z raportów mennicy wynika, że w latach 1826–1830 oraz na początku 1831 roku w obieg wypuszczono 540 302 sztuki.
Rzadkość poszczególnych roczników przedstawiono w tabeli:
Moneta była produkowana w czasie panowania Mikołaja I, dlatego w numizmatyce rosyjskiej zaliczana jest do kategorii monet tego cara.
Zobacz też
- 2 złote polskie (1816–1820)
- 2 złote polskie (1819–1825)
- 2 złote polskie 1831
- 30 kopiejek – 2 złote (1834–1841)
- 1 złoty polski (1827–1834)
- 5 złotych polskich (1829–1834)
- monety Królestwa Kongresowego
- tabela cennikowa Bolcewicza
- rosyjskie monety bite dla Polski (1815–1841)