2 zapasowy pułk piechoty – to jednostka zapasowa piechoty ludowego Wojska Polskiego.
Utworzony na podstawie rozkazu dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR nr 05/OU z dnia 7 maja 1944 roku w Iwołżańskiej Gorzelni, w rejonie Sum, miał na celu uzupełnianie 2 Dywizji Piechoty. Pod koniec czerwca 1944 roku pułk został przetransportowany do Korostyszewa, a później do Rzeszowa. Po powołaniu okręgów wojskowych, jednostka ta podlegała dowódcy Okręgowego Wojskowego w Krakowie.
Na mocy rozkazu NDWP nr 156/org. z dnia 27 czerwca 1945 roku, pułk został rozwiązany. Na jego podstawie utworzono 17 Dywizję Piechoty.
Nieetatowe jednostki pułku
W ramach pułku została sformowana specjalna jednostka – zapasowy pułk piechoty nr 2 A. Jej głównym celem było przyjmowanie do służby osób ujawniających się z podziemia zbrojnego oraz byłych jeńców wojennych. Jednostka miała punkty mobilizacyjne w takich miejscowościach jak Rzeszów, Kolbuszowa, Dębica, Mielec, Nisko, Łańcut, Brzozów, Sanok, Jasło, Jarosław oraz Przemyśl.
Na podstawie rozkazu NDWP nr 112 z dnia 30 kwietnia 1945 roku, w 2 zapasowym pułku piechoty powstał batalion specjalny, którego zadaniem było zabezpieczenie dowodów zbrodni hitlerowskich na terenie obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu.
Przypisy
Bibliografia
Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, T. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
Anna Gąsiorowska; Materiały archiwalne jednostek zapasowych piechoty z okresu 1943—1945. caw.wp.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-05)].