2 Warszawska Brygada Saperów imienia gen. Jerzego Bordziłowskiego (2 BSap) to związek taktyczny wojsk inżynieryjno-saperskich ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie
Brygada została utworzona w okresie od sierpnia do listopada 1944 roku w rejonie Włodawy, na podstawie rozkazu nr 08 Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego z dnia 20 sierpnia 1944, jako jednostka 1 Armii WP. Od końca stycznia do marca 1945 roku była podporządkowana Szefostwu Wojsk Inżynieryjnych. W tym czasie dowództwo brygady pełniło funkcję Głównego Sztabu Rozminowania Warszawy.
Przysięgę żołnierze brygady złożyli 29 września 1944 roku we Włodawie. Sztandar, który został ufundowany przez społeczeństwo Radomia, wręczono 16 kwietnia 1946 roku w Radomiu.
Struktura organizacyjna (1945)
Skład:
Dowództwo 2 Brygady Saperów według etatu Nr 012/88
kompania dowództwa brygady według etatu Nr 012/89
24 batalion saperów według etatu Nr 012/109
26 batalion saperów według etatu Nr 012/109
27 batalion saperów według etatu Nr 012/109
29 batalion saperów według etatu Nr 012/109
zmotoryzowana saperska kompania zwiadowcza według etatu Nr 012/198
pluton sanitarny według etatu Nr 012/152
park lekkich przepraw według etatu Nr 012/90
3071 Wojskowa Stacja Pocztowa według etatu Nr 014/97W
Brygada liczyła 1382 żołnierzy, w tym: 152 oficerów, 336 podoficerów oraz 894 szeregowych.
Wyposażenie brygady obejmowało: 1 park przeprawowy NLP, 1 kuter BMK, 70 samochodów oraz 483 miny.
Okres powojenny
W 1946 roku 2 Brygada Saperów została przeformowana w 2 pułk saperów. Do pułku wcielono kadrę oraz sprzęt rozformowanego 7 zmotoryzowanego batalionu saperów. W grudniu 1947 roku jednostka została zmotoryzowana. W maju 1951 roku, w ramach realizacji Planu zamierzeń organizacyjnych na lata 1951-1952, na bazie pułku utworzono 2 Ciężką Brygadę Saperów, która stacjonowała w Kazuniu. W 1972 roku brygada przywróciła nazwę 2 Warszawskiej Brygady Saperów. W 1992 roku jednostka została pozbawiona nazwy wyróżniającej „warszawska” oraz patrona gen. Bordziłowskiego.
W 1994 roku brygada otrzymała nową nazwę wyróżniającą – 2 Mazowiecka Brygada Saperów.
Dowódcy brygady
płk Borys Giller VIII 1944
płk Piotr Puzerewski IX 1944–1946
płk Józef Gołubicki 1946–1953
ppłk Piotr Łozicki 1953–1954
ppłk Edward Kozłowski 1954 – 1955
ppłk Adam Siekierzycki 1955 – 1958
płk dypl. Tadeusz Sibilski 1958 – 1962
płk Stanisław Stępniak 1962 – 1964
płk Jerzy Bauman 1964 – 1967
płk dypl. Stanisław Seroczyński 1967 – 1970
ppłk Feliks Jackiewicz 1970 – 1973
płk dypl. Jan Noszczyński 1973 – 1975
płk Roman Hibsz 1975 – 1978
płk dypl. Stanisław Stacholec 1978 – 1980
płk Leonard Boguszewski 1980 – 1983
płk dypl. Henryk Tacik 1983 – 1984
płk dypl. Ryszard Żuchowski 1984 – 1987
płk dypl. Jan Antosiewicz 1987 – 1991
płk dypl. Jerzy Suszczewicz 1991 – 1992
Borys Siemieńczuk
Ordery i odznaczenia
Order Krzyża Grunwaldu III klasy – Rozkaz Naczelnego Dowódcy WP nr 199 z dnia 5 września 1945.
Przypisy
Bibliografia
Karol Dideńko: Wojska inżynieryjno-saperskie LWP 1943-1945 (organizacja i działania bojowe). Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Franciszek Kaczmarski, Stanisław Soroka: Wojska inżynieryjne LWP w latach 1945–1979. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06710-4.
Juliusz Malczewski, Roman Polkowski: Wojsko Polskie. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek inżynieryjno-saperskich, drogowych i chemicznych. T. 4. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.
„2 Mazowiecka Brygada Saperów”