2 Syberyjski Pułk Strzelców (ros. 2-й Сибирский стрелковый полк) to jednostka piechoty wchodząca w skład Armii Imperium Rosyjskiego.
Historia pułku
Formowanie Krasnojarskiego batalionu garnizonowego miało miejsce 2 stycznia 1823 roku. Natomiast 28 stycznia 1898 roku, batalion ten został przekształcony w 2 Wschodniosyberyjski Pułk Strzelców.
W okresie 1900–1901 pułk brał udział w tłumieniu powstania bokserów w Chinach. 19 lutego 1903 roku, kompanie 4., 5. i 7. zostały odznaczone trąbkami sygnałowymi z napisem „Za zdobycie Pekinu 1 sierpnia 1900 roku” jako forma wyróżnienia.
W latach 1904–1905 pułk brał udział w wojnie rosyjsko-japońskiej, uczestnicząc w bitwie pod Liaoyang (od 24 sierpnia do 3 września 1904 roku), bitwie pod Sandepu (25–29 stycznia 1905 roku) oraz bitwie pod Mukdenem (od 19 lutego do 10 marca 1905 roku). 6 grudnia 1906 roku, pułk otrzymał Gieorgijewski sztandar z napisem „Za męstwo pod Liaoyang w 1904 roku, pod Heygoutey i pod Mukdenem w 1905 roku” jako wyróżnienie.
16 maja 1908 roku, nowym szefem pułku został generał adiutant graf Mikołaj Mikołajewicz Murawjow-Amúrskij. W 1910 roku, jednostka została przemianowana na 2 Syberyjski Pułk Strzelców. W latach 1910–1913 dowódcą pułku był pułkownik Józef Szamota.
Święto pułkowe miało miejsce 8 listopada.
W 1913 roku, pułk stacjonował w Nikolsku Ussuryjskim (obecnie Ussuryjsk), a w następnym roku w miejscowości Razdolnoje, znajdującej się w Przyamurskim Okręgu Wojskowym.
W 1914 roku, pułk był częścią I brygady 1 Syberyjskiej Dywizji Strzelców, która z kolei wchodziła w skład 1 Syberyjskiego Korpusu Armijnego.
Bibliografia
- A. K. Zalesskij, I mirowaja wojna. Prawitieli i wojennaczalniki, wyd. WECZE, Moskwa 2000.
- http://www.grwar.ru/regiments/regiments.html?form_type_id=1&id=1531