2 Pułk Ułanów
Oddział jazdy Wojska Polskiego Królestwa Kongresowego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Pułk został utworzony w 1815 roku z 6 Pułku Ułanów Księstwa Warszawskiego. Składał się z czterech szwadronów oraz piątego rezerwowego. Szwadrony pierwszy i drugi tworzyły 1 dywizjon, natomiast trzeci i czwarty tworzyły 2 dywizjon. Szwadron dzielił się na dwa półszwadrony, a każdy półszwadron na dwa plutony, które dalej dzieliły się na półplutony, czyli sekcje. Pluton był także podzielony na oddziały, tzw. trójki, składające się z trzech rot.
Pułk wchodził w skład 2 brygady Dywizji Ułanów Królestwa Kongresowego.
Obszar działania: województwa podlaskie i lubelskie.
Ubiór
Barwa pułku była koloru białego.
Kurtka ułańska miała kolor granatowy, z białymi wyłogami, wypustkami oraz kołnierzem.
Czapka była w kolorze białym. Oficerowie nosili złocone krzyże kawalerskie na kokardach przymocowanych do czapek.
Kołnierze na surdutach, lejbikach i płaszczach były białe. Na guzikach oraz czapkach znajdował się numer 2.
Chorągiewki pułku miały kolor biało-granatowy.
Według Rocznika Wojskowego z 1827 roku, chorągiewki były granatowo-białe, z wąskim paskiem biało-granatowym.
Konie
Pułk dysponował końmi siwymi.
- 1 szwadron – konie białe
- 2 szwadron – konie siwe, z siwymi ogonami i grzywami
- 3 szwadron – konie siwe, z czarnymi ogonami i grzywami
- 4 szwadron – konie siwe różnorodne, w tym z hreczką
- trębacze – konie siwo-srokate
Konie żołnierskie miały ogony obcięte do kolon i przerywane, natomiast konie oficerskie były anglizowane.
Miejsce dyslokacji w 1830
- sztab – Krasnystaw
- 1 szwadron – Krasnystaw
- 2 szwadron – Krasnystaw
- 3 szwadron – Uchanie
- 4 szwadron – Hrubieszów
- rezerwa – Sokołów
Żołnierze pułku
Pułkiem dowodzili:
- płk Józef Dwernicki
- płk Stefan Ziemięcki (od 1830 do 26 lutego 1831)
- ppłk Michał Mycielski (od 26 lutego 1831; od 13 kwietnia pułkownik)
- ppłk Kacper Korytkowski (od 8 lipca 1831)
Walki pułku
Pułk brał udział w walkach podczas powstania listopadowego. Oto lista bitew i potyczek:
- Zakrzew
- Stoczek (14 lutego)
- Dobre, Długa Kościelna (17 lutego)
- Wawer (19 lutego)
- Grochów (25 lutego)
- Kurów, Wawer (3 marca)
- Dębe Wielkie (1 kwietnia)
- Górzno (3 kwietnia)
- Domanice, Iganie (10 kwietnia)
- Poryck (11 kwietnia)
- Boreml (19 kwietnia)
- Mińsk (26 kwietnia)
- Rudki (20 maja)
- Ałotoryja (21 maja)
- Ostrołęka (26 maja)
- Drobin (13 lipca)
- Krynki (28 sierpnia)
- Międzyrzecz (29 sierpnia)
- Brześć (31 sierpnia)
Za swoje działania pułk otrzymał 1 krzyż kawalerski oraz 32 złote i 32 srebrne medale.
Przypisy
Bibliografia
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
- Bronisław Gembarzewski: Żołnierz polski. Ubiór, uzbrojenie i oporządzenie. Tom IV. Od 1815 do 1831 roku. Warszawa: 1966.
- Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie – Królestwo Polskie 1815-1830. Poznań: Wydaw. Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-48-3.
- Tadeusz Korzon, Bronisław Gembarzewski, Jadwiga Rogowa: Dzieje wojen i wojskowości w Polsce. T.3. Lwów, Warszawa, Kraków: Wydawnictwo Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, 1923.
- Karol Linder: Dawne Wojsko Polskie. Ubiór i uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1960.
- Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
- Maciej Trąbski. Drugi pułk ułanów Armii Królestwa Polskiego: organizacja i działania bojowe (1815-1831). „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 4 (246), 2013. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.