2 Pułk Piechoty Legionów Armii Krajowej

2 pułk piechoty Legionów Armii Krajowej (2 pp Leg. AK) – jednostka piechoty Armii Krajowej.

Formowanie i walki

W sierpniu 1944 roku, podczas akcji „Burza”, w rejonach AK Opatów i Sandomierz, w ramach 2 Dywizji Piechoty Armii Krajowej został odtworzony 2 pułk piechoty Legionów. Od sierpnia do połowy października 1944 roku oddział brał udział w starciach, w tym na przyczółku baranowskim, gdzie osłaniał żołnierzy Armii Czerwonej w trakcie forsowania Wisły. Jeden z batalionów pułku uczestniczył później w wspólnej akcji zdobycia Staszowa.

W trakcie walk o powiększenie przyczółka sandomierskiego pułk współdziałał z armią radziecką przeciwko Niemcom, prowadząc zarówno działania bojowe, jak i rozpoznawcze.

Propozycję ze strony radzieckiej, złożoną przez gen. Muratowa, aby żołnierze pułku po złożeniu broni wstąpili do armii polskiej pod dowództwem gen. Zygmunta Berlinga, a oficerowie zostali skierowani na przeszkolenie do Jarosławia, dowództwo pułku odrzuciło. Po tej interwencji Rosjan pułk opuścił przyczółek i po przekroczeniu linii frontu udał się w Góry Świętokrzyskie, a następnie został rozwiązany.

Organizacja i obsada personalna pułku

Dowództwo:

dowódca – mjr Antoni Wiktorowski ps. „Kruk”

dowódca – od 8 października 1944 kpt. Eugeniusz Kaszyński ps. „Nurt”

adiutant – por. Jerzy Lipiński ps. „Sum”

adiutant – pchor. Jan Lidecki ps. „Bogdan”

kwatermistrz – kpt. „Skiba” (Jan Płaneta)

kapelan – ks. Jerzy Brodecki ps. „Szkarłatny Kwiat”

naczelny lekarz – dr Władysław Chachaj ps. „Doktor”, „Andrzej”

intendent – por. Marian Wierzbicki ps. „Orlik”

oficer broni – por. Stanisław Listopad ps. „Włodzimierz”

oficer żywnościowy – pchor./ppor. Roman Różanowski ps. „Róg”

oficer oświatowy – pchor. Stanisław Szwarc-Bronikowski ps. „Roman”

dowódca saperów – ppor. Michniewicz ps. „Wyrwa”

oficer łączności – chor. Stanisław Mróz ps. „Zawada”

I batalion:

1. 1 lipca – 30 lipca 1944 roku – rozbity pod Pielaszowem

dowódca – kpt. „Swojak” (Ignacy Zarobkiewicz)

zastępca dowódcy – por. „Janczar” (NN)

dowódca 1 kompanii – ppor. „Frant” (Bronisław Sokołowski)

dowódca 2 kompanii – ppor. „Kropidło” (Jan Mazur)

dowódca 3 kompanii – por. „Sztaba” (Władysław Sztaba).

2. 15 sierpnia – 13 listopada 1944 roku:

dowódca – kpt. Eugeniusz Kaszyński ps. „Nurt” (do 8 października 1944 r.)

zastępca dowódcy – por. Stanisław Pałac ps. „Mariański” (od 8 października 1944 r. dowódca batalionu)

adiutant i drugi zastępca dowódcy – por. Leszek Popiel de Choszczak ps. „Antoniewicz”

dowódca 1 kompanii – por. Władysław Czerwonka ps. „Jurek”

dowódca 2 kompanii – por. Marian Świderski ps. „Dzik”

dowódca 3 kompanii – por. Jerzy Stefanowski ps. „Habdank”

dowódca 4 kompanii – chor. Tomasz Waga ps. „Szort”

dowódca zwiadu – wachm. Tomasz Wójcik ps. „Tarzan”, a od 8 lipca 1944 r. rtm. Stanisław Skotnicki ps. „Bogoria”

II batalion:

dowódca – kpt. Tadeusz Pytlakowski ps. „Tarnina”, por. Marian Janikowski ps. „Kmicic”, mjr Tadeusz Struś ps. „Kaktus”

dowódca 4 kompanii (Jędrusie) – ppor. Józef Wiącek ps. „Józef”, „Sowa” i por. Roman Niewójt ps. „Burza”

dowódca 5 kompanii – por. Kazimierz Olchowik ps. „Zawisza” i por. Tadeusz Sokół ps. „Irkus” (cichociemny)

dowódca 6 kompanii – ppor. Roman Rożyński ps. „Róg” i por. Jerzy Sztajgierwald ps. „Rozłóg”

III batalion:

dowódca – kpt. Stefan Kępa ps. „Pochmurny”

dowódca 7 kompanii – ppor. Jakub Gutowski ps. „Topór” i por. Wacław Czosnek ps. „Polny”

dowódca 8 kompanii – ppor. Dionizy Mędrzycki ps. „Reder” i Antoni Krupa ps. „Witold”

dowódca 9 kompanii – ppor./por. Tadeusz Kolatorowicz ps. „Kruk” i ppor. Władysław Sztabo ps. „Władysław”

W skład pułku przejściowo wchodził batalion Batalionów Chłopskich, liczący 350 żołnierzy, na przełomie lipca i sierpnia 1944 roku:

dowódca – por. „Wyrwa” (Jan Kurkiewicz)

dowódca 1 kompanii – ppor. „Zawisza” (Jan Saniawa)

dowódca 2 kompanii – ppor. „Brzezina” (Antoni Jarosz)

dowódca 3 kompanii – ppor „Salerno” (Mieczysław Wałek).

Liczebność pułku

W okresie koncentracji na akcję „Zemsta” w drugiej połowie sierpnia 1944 roku, liczba żołnierzy 2 pp Leg wynosiła 1107, zgromadzonych w następujących jednostkach:

I batalion – 418 ludzi,

II batalion – 266 ludzi,

III batalion – 314 ludzi

dowództwo i służby pułkowe – 107 ludzi.

Stany kompanii wahały się od 100 do 200 osób. Każda drużyna była uzbrojona w 2 rkm lub 1 lkm oraz 2-3 pm. W każdej kompanii znajdował się 1 piat, a 5 kompania posiadała ze zrzutu działko ppanc kal. 22 mm Breda. Oprócz uzbrojenia kompanii, każdy batalion dysponował 2 ckm.

Walki

30 lipca – Pielaszów

31 lipca – linia Koprzywianki

3/4 sierpnia – Ceber

26/27 sierpnia – Dziebałtów

3 września – Radoszyce

13 września – Miedzierza

26 i 27 września – Radków

29 października – Chotów – batalion majora „Nurta”

Pułk został rozwiązany na podstawie rozkazu z 12 października wydanego przez dowódcę 2 Dywizji Piechoty Legionów, pułkownika „Lina” (Antoniego Żółkiewskiego). Od tego momentu pułk działał do początku grudnia jako samodzielne bataliony.

Zobacz też

Anna Proszkowska

Przypisy

Bibliografia

Wojciech Borzobohaty: „Jodła” Okręg Radomsko-Kielecki ZWZ-AK 1939–1945. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1988. ISBN 83-211-0901-2.

Jerzy Władysław Więckowski: Żołnierze Staszowa. Staszów: Staszowskie Towarzystwo Kulturalne, 1995. ISBN 83-904175-4-5. Brak numerów stron w książce.

Zostań naszym fanem!

Pomóż nam się rozwijać! Polub nas na Facebooku! i śledź nas na X!