2 Połączone Taktyczne Siły Powietrzne
Połączone Taktyczne Siły Powietrzne (PTSP) stanowiły lotniczy związek operacyjny NATO w okresie zimnej wojny.
Charakterystyka
W kwietniu 1952 roku powstały dwa zgrupowania sojuszniczych taktycznych sił powietrznych (Allied Tactical Air Forces, ATAF): 2. oraz 4. Połączone Taktyczne Siły Powietrzne (PTSP). 2 PTSP miały na celu ochronę terytoriów Holandii, Belgii oraz północnej części Republiki Federalnej Niemiec. Na początku w skład 2 PTSP wchodziły brytyjskie taktyczne siły powietrzne (British RAF Second Tactical Air Force, 2 TAF) oraz siły powietrzne Holandii i Belgii. Główna siedziba dowództwa znajdowała się w Bad Eilsen, a w 1954 roku została przeniesiona do Rheindahlen. Dowódcą 2 PTSP był brytyjski marszałek lotnictwa, który równocześnie pełnił rolę dowódcy 2 TAF.
Obszar obrony 2 PTSP został podzielony na dwa sektory. Sektor I znajdował się pod kontrolą sił powietrznych Wielkiej Brytanii, które wchodziły w skład 2. oraz 69. grupy sił powietrznych. Z kolei sektor II był odpowiedzialnością brytyjskich i belgijskich sił powietrznych, wchodzących w skład 83. grupy. Centrum dowodzenia sektora I mieściło się w Brockzetel, natomiast dla sektora II w Uedem. Do zadań PTSP należało również wsparcie operacji wojsk lądowych zgrupowanych w Północnej Grupie Armii. W latach 80. XX wieku 2 PTSP były podporządkowane Dowództwu Połączonych Sił Powietrznych Centralnej Europy (Allied Air Forces Central Europe, AAFC) w Ramstein. W ich arsenale znajdowało się 36 wyrzutni pocisków rakietowych Pershing 1A, około 800 samolotów bojowych, takich jak Tornado, Harrier GR Mk3 i Mk5, F-15C, F-16A, F-104G, Alpha Jet, F-5A, F-4 Phantom oraz samoloty rozpoznawcze (łącznie 45 eskadr), 62 baterie rakiet przeciwlotniczych „Hawk” i „Nike” (480 wyrzutni) oraz ponad 750 jednostek artyleryjskich środków przeciwlotniczych. Siły te mogły być wspierane przez samoloty amerykańskiej 3. Armii Lotnictwa Taktycznego, stacjonującej w Mildelhaal, oraz samoloty brytyjskie.
2 Połączone Taktyczne Siły Powietrzne zostały rozwiązane 30 czerwca 1993 roku, a ich zadania przejęło Dowództwo Połączonych Sił Powietrznych Europy Centralnej (AIRCENT).
Struktura organizacyjna
W 1953 roku struktura 2 PTSP wyglądała następująco:
- dowództwo 2 PTSP
- 2 Grupa Sił Powietrznych
- 69 Grupa Sił Powietrznych
- 83 Grupa Sił Powietrznych
W 1987 roku struktura 2 PTSP obejmowała:
- dowództwo 2 PTSP
- 3 Dywizja Lotnictwa Taktycznego (niemiecka)
- 4 Dywizja Lotnicza Obrony Powietrznej (niemiecka)
- Lotnictwo taktyczne Belgii
- Lotnictwo taktyczne Holandii
- Siły Powietrzne Wielkiej Brytanii stacjonujące w Niemczech
- część 3 Armii Lotnictwa Taktycznego (amerykańskiej)
Dowódcy 2 PTSP
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Julian Kaczmarek, Adam Skowroński: NATO, Europa, Polska. Wrocław: Atta 2, 1998. ISBN 83-86882-66-2.
Janusz Solak: Niemcy w NATO. Warszawa: Bellona SA, 1999. ISBN 83-11-08879-9.
Stanisław Zarychta: Broń jądrowa w kształtowaniu bezpieczeństwa 1945–2015. Warszawa: Bellona SA, 2016. ISBN 978-83-11-14235-0.
Stanisław Zarychta: Struktury militarne NATO 1949–2013. Warszawa: Bellona SA, 2013. ISBN 978-83-11-13021-0.