2 Motocyklowy Batalion Rozpoznawczy

To samodzielny pododdział rozpoznawczy ludowego Wojska Polskiego.

Batalion został utworzony w rejonie Berdyczowa na podstawie rozkazu dowódcy Armii Polskiej w ZSRR nr 00127 z dnia 4 lipca 1944 jako organiczny oddział 1 KPanc.

Dowódcy batalionu

kpt. Mirosław Michalski (od 27 lipca 1944 r. do 2 marca 1945 r.)
mjr Mikołaj Kubyszew (od 2 marca do 30 kwietnia 1945 r.)
mjr Anatol Klimowicz (od 30 kwietnia 1945 r. do zakończenia wojny)

Skład etatowy w 1945

Dowództwo
pluton sztabowy
2 kompanie motocyklistów
kompania czołgów T-34-85
bateria dział ppanc 57 mm
kompania transporterów opancerzonych Mk-1 „Universal”
kwatermistrzostwo

Zgodnie z etatem nr 5/8 samodzielnego zmotoryzowanego batalionu rozpoznawczego czasu „P” z 14 września 1945, w skład batalionu wchodziły:

kompania piechoty zmotoryzowanej
kompania czołgów
kompania motocyklistów
bateria artylerii przeciwpancernej
pluton łączności
pluton remontowy

Batalion liczył 287 żołnierzy. Jego uzbrojenie obejmowało: 11 czołgów lekkich T-70, 5 samochodów pancernych BA-64 oraz 4 armaty przeciwpancerne 57 mm.

Działania zbrojne

W dniu 22 lipca 1944 batalion przeniósł się z rejonu Berdyczowa do miejscowości Stańków pod Chełmem.

W trakcie szkolenia został zaangażowany w działania przeciwko podziemiu niepodległościowemu. W dniach 23 i 24 września 1944 kompania transporterów brała udział w walkach w rejonie Świerna, a od 13 do 16 października 1944 działała w rejonie Żmudź, Dubienka, Rosołkino.

W 1945 roku batalion uczestniczył we wszystkich operacjach 1 KPanc. Jego jednostki rozpoznawcze jako pierwsze dotarły do Mielnika w pościgu za przeciwnikiem.

Batalion w okresie pokoju

W październiku 1945 roku, na mocy rozkazu naczelnego dowódcy WP nr 0635, batalion został włączony w skład Śląskiego Okręgu Wojskowego. Następnie przeniesiono go do Lublina, gdzie podporządkowano dowódcy 3 DP i użyto do walk z oddziałami podziemia niepodległościowego. W styczniu 1946 roku OW Śląsk przekazał 2 Batalion Motocyklistów do dyspozycji dowództwa Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

Batalion został rozformowany na podstawie rozkazu Naczelnego Dowódcy WP nr 0278 z dnia 5 października 1952.

Przypisy

Bibliografia

Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Jerzy Kajetanowicz: Związki taktyczne i oddziały polskich wojsk pancernych i zmechanizowanych w latach 1945–1970. Zmiany organizacyjne. „Zeszyty Naukowe WSOWL”. 2 (144), 2007. Wrocław: Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych. ISSN 1731-8157.
Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 3, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07419-4.
Janusz Magnuski: Wozy bojowe LWP: 1943-1983. Warszawa: Wydaw. Min. Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-06990-5. Brak numerów stron w książce.
Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2. Brak numerów stron w książce.