2 Litewski Batalion Schutzmannschaft
(niem. 2. Lithuanische Schutzmannschaftsbataillon, lit. 2. Lietuvos „Schutzmannschaft” batalionas) – kolaboracyjny oddział pomocniczy złożony z Litwinów, który działał podczas II wojny światowej.
Historia
Batalion został założony 28 czerwca 1941 roku w Wilnie. Na czoło oddziału stanął niemiecki oficer, kapitan Ohrt, natomiast litewskim dowódcą był major Antanas Impulevičius. 6 października 1941 roku batalion, składający się z 23 oficerów oraz 464 szeregowców, został wysłany na Białoruś, do rejonu Mińsk-Borysów-Słuck, aby walczyć z partyzantami. W miejscu stacjonowania Litwini zostali podporządkowani niemieckiemu 11 rezerwowemu batalionowi policyjnemu pod dowództwem majora Franza Lechthalera. W rzeczywistości ich działalność skupiała się na mordowaniu Żydów oraz osób uznawanych za komunistów. W marcu 1942 roku batalion przeniesiono na tereny Polski, gdzie pełnił funkcje ochronne w obozie koncentracyjnym na Majdanku. W kwietniu tego samego roku batalion został rozformowany, a litewscy policjanci zostali rozdzieleni pomiędzy jednostki SS, które chroniły obozy jenieckie w regionie Lublina. Część Litwinów skierowano na kursy przygotowawcze dotyczące ochrony obozów koncentracyjnych, które odbywały się w Trawnikach.
Na początku 1943 roku 2 Litewski batalion Schutzmannschaft został reaktywowany. Na przełomie lutego i marca tego roku, wspólnie z jednostkami niemieckimi, łotewskimi oraz 50. Ukraińskim Batalionem Schutzmannschaft, brał udział w dużej operacji antypartyzanckiej o nazwie „Winterzauber”, która miała miejsce na granicy Łotwy i Białorusi. Po zakończeniu operacji batalion powrócił do Wilna. Ostatecznie został rozformowany w październiku 1944 roku w Gdańsku, dokąd wycofał się razem z częścią pozostałych litewskich batalionów Schutzmannschaft po rozpoczęciu sowieckiej ofensywy na Białorusi.