2. List Klemensa do Koryntian

To pismo pochodzi z końca okresu ojców apostolskich i wcześniej błędnie przypisywano je biskupowi Rzymu, św. Klemensowi. W rzeczywistości jest to jedna z najstarszych zachowanych homilii chrześcijańskich, współczesna Homilii paschalnej Melitona z Sardes.

Autorstwo

Najstarsze rękopisy oraz syryjski przekład przypisują autorstwo tego listu św. Klemensowi, jednak już Euzebiusz z Cezarei oraz Hieronim ze Strydonu poddawali tę informację w wątpliwość. Utwór różni się stylistycznie od autentycznego 1. Listu Klemensa do Koryntian, nie odnosi się również do niego pod względem treści, a wbrew tytułowi nie ma cech listu. Obecność elementów antygnostycznych oraz podobieństwo do Pasterza Hermasa pozwalają datować to dzieło na połowę II wieku. Miejscem jego powstania może być Rzym, Aleksandria lub Korynt.

Treść

Tematem 2. Listu do Koryntian jest zbawienie oraz drogi prowadzące do jego osiągnięcia. Zawiera wezwanie do nawrócenia, pokuty oraz obojętności wobec spraw doczesnych. Autor podkreśla zarówno boską, jak i ludzką naturę Jezusa, budując naukę o Kościele jako mistycznym ciele Chrystusa, co ma wyraźny wymiar antygnostycki. Nie zagłębia się jednak w poważne problemy dogmatyczne, a sam utwór ma niskie walory literackie, ponieważ autor często się powtarza i gubi w swoich wywodach.

Zobacz też

2. List do Koryntian
1. List Klemensa do Koryntian
Listy Klemensa

Przypisy

Bibliografia

Pierwsi świadkowie. Pisma Ojców Apostolskich. Anna Świderkówna (tłum.), Marek Starowieyski (opr.). Kraków: Wydawnictwo M, 2010. ISBN 978-83-7595-245-2. Brak numerów stron w książce.