Drugi list do Tymoteusza [2 Tm] – jeden z trzech listów pasterskich, który tradycyjnie przypisywany jest apostołowi Pawłowi i stanowi część Nowego Testamentu.
Wprowadzenie
Drugi list do Tymoteusza, według tradycji chrześcijańskiej, uznawany jest za ostatnie natchnione pismo apostoła Pawła, co sprawia, że często nazywa się go jego testamentem. Apostoł przewidywał zbliżający się moment swojej śmierci, co potwierdza fragment „Albowiem krew moja już ma być wylana na ofiarę, a chwila mojej rozłąki nadeszła” (2 Tm 4,6). Nie jest to jednak dla niego źródłem strachu, ponieważ w następnym wersie mówi: „W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem”.
Adresatem tego listu jest Tymoteusz, najbliższy uczeń i współpracownik Pawła. Pozostawiony w Efezie, aby dbał o tamtejszy lokalny Kościół, otrzymuje cenne wskazówki i napomnienia dotyczące przymiotów, które powinien rozwijać, jak głosić Ewangelię oraz jak zachować nienaruszoną naukę Pańską. Dodatkowo, Pawł ostrzega go przed odstępcami od prawdziwej wiary i nadchodzącymi trudnościami.
Autorstwo i datowanie
Autorstwo listu pozostaje niepewne. Tradycyjnie uznaje się, że został napisany przez apostoła Pawła, który miał sporządzić „Drugi list do Tymoteusza” w Rzymie jako więzień, tuż przed swoją męczeńską śmiercią, około 64–67 roku po Chrystusie. Krytycy tekstu zauważają jednak pewne różnice stylistyczne, językowe i historyczne w stosunku do pozostałych listów Pawłowych, co prowadzi do wniosku, że księga mogła być pseudoepigrafem, czyli napisaną przez anonimowego autora, który posłużył się imieniem znanego apostoła, aby nadać jej autorytet. Wiele osób zajmujących się biblistyką przyjmuje tę hipotezę za prawdziwą, przypisując autorstwo listu uczniowi Pawła. Uważa się, że powstała ona pod koniec I wieku (Encyklopedia PWN).
Treść
Autor listu kieruje swoje słowa nie tylko do Tymoteusza, ale również przez niego do całego Kościoła, o czym świadczą końcowe słowa „Łaska z wami!”.
Po wstępnym pozdrowieniu, Paweł dziękuje Bogu za wiarę Tymoteusza (1,3–5) i nawołuje go do męstwa w głoszeniu Ewangelii, strzeżenia powierzonego skarbu wiary oraz wytrwałości w trudnych chwilach. Uczy go, jak ma walczyć z szerzącymi się herezjami („Unikaj czczej gadaniny”, „Wystrzegaj się głupich i niedorzecznych dociekań – wiesz przecież, że rodzą się z nich spory”) oraz jakie cechy powinien posiadać sługa Boży („zabiegaj o sprawiedliwość, wiarę, miłość i pokój”), zachęcając go do ich gorliwego rozwijania. Księga zawiera również informacje autobiograficzne, w których Paweł dzieli się swoim stanem duchowym, wymienia osoby, które go opuściły oraz tych, którzy mu pomogli, jak Onezyfor i jedyny, który pozostał przy nim – Łukasz. Wspominając o cierpieniach i prześladowaniach, które go spotkały podczas głoszenia Ewangelii, przyznaje, że znosił je w imię nauczania o Jezusie Chrystusie, który zmartwychwstał. Jest jednocześnie przekonany, że Pan jest z nim. Wiedząc o zbliżającej się śmierci, nawołuje wszystkich do trwania w wierze i powołaniu.
Tymoteuszowi nakazuje przekazywanie swojej nauki dalej, ludziom „godnym zaufania”, którzy będą mogli nauczać innych. Ostrzega go również, że „w ostatnich dniach” będą miały miejsce trudne chwile z powodu wzrastającego zła wśród ludzi, którzy będą zachowywać „pozory pobożności”; takich należy unikać.
Odniesienia
Ustęp „Wszelkie Pismo od Boga natchnione [jest] i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia w sprawiedliwości…” (2 Tm 3, 16) uznawany jest za jeden z argumentów na rzecz natchnienia Pisma Świętego, co potwierdza konstytucja Soboru Watykańskiego II – Konstytucja Dogmatyczna o Objawieniu Bożym „Dei Verbum”, III, 11.
Fragment „Weź udział w trudach i przeciwnościach jako dobry żołnierz Chrystusa Jezusa!” zainspirował nazwę polskiej grupy muzycznej (2Tm2,3).
W filmie „Księga Ocalenia” na końcu pojawia się cytat „W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem”.
Zobacz też
Warianty tekstowe 2. listu do Tymoteusza
Przypisy
Linki zewnętrzne
Biblia Tysiąclecia – Drugi list do Tymoteusza