2 Legia – polska jednostka wojskowa w służbie Francji.
Wiosną 1797 roku, Napoleon Bonaparte podjął decyzję o reorganizacji Legionów Polskich. Realizacją tego planu zajął się Centralny Komitet Wojskowy przy Administracji Lombardii. W ramach tego przedsięwzięcia miały powstać dwa polskie legiony, złożone z trzech batalionów każdy.
Struktura organizacyjna
Dowództwo
dowódca:
gen. Franciszek Ksawery Rymkiewicz (od 31 VIII 1798 w zastępstwie pełnił obowiązki Jan Strzałkowski)
gen. Wielhorski
gen. Kosiński
Ludwik Dembowski
major – Józef Chamand
adiutant – Józef Gabriel Biernacki
I batalion (Mantua) – Ludwik Dembowski
II batalion (Fort Urbino) – Józef Chamand; od 31 VIII 1797 – Lipczyński
III batalion (Mediolan) – Józef Niemojewski; od 17 IX 1797 – Tomasz Zagórski
Mundury oddziałów Legii
Mundur składał się z polskich granatowych kurtek i spodni. Ozdoby miały kolory lombardzkie: druga legia miała mieć zielone wyłogi, białe kołnierze i czerwone klapy. Ostatecznie jednak Dąbrowski nie zaakceptował tego projektu, więc legioniści nosili „kurtkę, pantalony i czapkę; szarfę, dragonki i kordony oficerskie srebrne, przerabiane karmazynowym jedwabiem”. Dominującym kolorem munduru pozostał granatowy. Bataliony różniły się kolorystyką ozdób oraz guzików, inspirowanych barwami regimentów Rzeczypospolitej.
I batalion 2 Legii miał czarne wyłogi i srebrne guziki, co nawiązywało do 8 regimentu pieszego litewskiego im. Radziwiłłów.
II batalion, wzorując się na 16 regimencie pieszym koronnym, posiadał niebieskie wyłogi z czerwoną wypustką i srebrnymi guzikami.
III batalion, podobnie jak 2 regiment pieszy koronny pod dowództwem Wodzickiego lub 3 regiment pieszy koronny, nosił czerwone i srebrne guziki.
Przypisy
Bibliografia
Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
Karol Linder: Dawne Wojsko Polskie. Ubiór i uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1960.
Red. Waldemar Zubek: Konferencja „Mundur wojsk Księstwa Warszawskiego – Raszyn 2010”. Materiały pokonferencyjne. Zeszyty Raszyńskie 1/2011, 2011. ISBN 978-83-931067-2-1.
Legiony Polskie we Włoszech. napoleon.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)].