Druga Księga Samuela
Druga Księga Samuela, w języku hebrajskim שמואל ב (Szmuel 2), w Septuagincie znana jako Druga Księga Królewska, stanowi część deuteronomicznego dzieła zbawienia. Autorami tej księgi są Gad oraz Natan.
Budowa księgi
Rozdziały 2Sm 1–8 przedstawiają Dawida jako króla zjednoczonej monarchii.
Rozdziały 2Sm 9–20 obejmują różne wydarzenia związane z dworem Dawida.
Natomiast rozdziały 2Sm 21–24 to dodatki do tekstu.
W pierwszym rozdziale znajduje się pieśń ku czci Saula oraz jego synów, którzy zginęli, zaczerpnięta z zaginionej Księgi Sprawiedliwego, mająca osobisty wymiar. W drugim rozdziale opisano radę Jahwe oraz namaszczenie Dawida na króla Judy przez starszych plemienia w Hebronie. Rozdział 4 dotyczy rodziny Dawida.
W rozdziałach 5–8 ukazany jest Dawid jako król całego Izraela. Zawierają one opisy zwycięstw nad wrogami, konsolidację wewnętrzną oraz ustanowienie nowej stolicy – Jerozolimy, a także postulat centralizacji kultu.
Rozdziały 9 i 10 przedstawiają intrygi i konflikty wewnętrzne, a także walkę z Ammonitami. Rozdziały 11 i 12 opisują epizod między Dawidem a Batszebą. Rozdziały 13 i 14 dotyczą występku Amnona oraz zemsty, która za to nastąpiła, natomiast rozdziały 15–20 mówią o buncie Absaloma przeciwko ojcu, jego śmierci oraz odzyskaniu władzy przez Dawida.
Rozdział 21 to epizod z Gibeonitami, który dotyczy problemu koegzystencji. Rozdziały 22 i 23 zawierają pieśń dziękczynną oraz ostatnie słowa Dawida. Ostatni, 24 rozdział, przedstawia spis ludności oraz jego konsekwencje.
Księga ta ma starannie przemyślaną strukturę i obfituje w szczegóły dotyczące Dawida oraz jego otoczenia. Autor, redaktor, prawdopodobnie korzystał z kronik, nie tylko tradycji ustnych, ale również zapisów pisemnych. To świadczy o rozwiniętym dziejopisarstwie oraz historiografii.
Biblizmy
Achitofel – wiarołomny przyjaciel, zdradliwy doradca (17,15–23)
Był doradcą króla Dawida, który zdradził go, przyłączając się do spisku Absaloma.
Cereci i Feleci – hołota, mieszane towarzystwo, hałastra (15,18)
Przechodzili obok niego wszyscy słudzy: wszyscy Keretyci, wszyscy Peletyci, wszyscy Gittyci, którzy przybyli z Gat w liczbie sześciuset ludzi, przeszli przed królem. Król zapytał Ittaja Gittytę: «Dlaczego i ty idziesz razem z nami? Wróć i pozostań przy [nowym] królu, przecież jesteś cudzoziemcem, a nawet wygnańcem ze swojej ojczyzny».