2 Kozacka Dywizja Kawalerii

2 Kozacka Dywizja Kawalerii (niem. 2. Kosaken-Kavallerie-Division, ros. 2-я Казачья кавалерийская дивизия) to kolaboracyjny związek taktyczny kawalerii, składający się z Kozaków oraz Niemców, utworzony pod koniec II wojny światowej.

Historia

Dywizja została utworzona pod koniec listopada 1944 roku na podstawie II Kaukaskiej Brygady Kawalerii, która była częścią 1 Kozackiej Dywizji Kawalerii. Na jej czele stanął Niemiec, pułkownik Hans-Joachim von Schultz. W skład dywizji weszły trzy pułki kawalerii, pułk artylerii oraz różne służby i oddziały wsparcia.

Jednostka operowała w rejonie miejscowości Tuzla-Gradec-Vinkovci-Osijek, współpracując z wojskami niemieckimi i chorwackimi w walce przeciwko komunistycznej partyzantce Josipa Broz Tity. Pod koniec lutego 1945 roku dywizja została włączona do nowo utworzonego XV Kozackiego Korpusu Kawalerii SS, dowodzonego przez generała Helmutha von Pannwitza. Na początku marca 1945 roku część oddziałów dywizji, pod dowództwem majora Macha, brała udział w starciach z wojskami sowieckimi i bułgarskimi na południe od Balatonu, skutecznie powstrzymując ich natarcie. W trakcie tych walk miała miejsce ostatnia szarża konna.

Na początku maja dywizja, wraz z innymi jednostkami korpusu, przeszła na terytorium austriackiej Karyntii, gdzie skapitulowała pod Sankt Veit an der Glan przed wojskami brytyjskimi. Wbrew wcześniejszym obietnicom, Kozacy zostali w końcu wydani Sowietom pod koniec maja oraz w czerwcu, w ramach operacji „Keelhaul”.