2 Kaniowski Batalion Saperów (2 bsap) to jednostka saperska Wojska Polskiego, która działała we Francji.
Batalion był częścią 2 Dywizji Strzelców Pieszych i brał udział w kampanii francuskiej w 1940 roku. Został internowany razem z dywizją w Szwajcarii.
Formowanie i szkolenie
2 Batalion Saperów został utworzony we Francji na podstawie rozkazu z 23 grudnia 1939 roku, wydanego przez dowódcę 2 DSP, generała Prugara-Ketlinga. Szkolenie rozpoczęto 30 marca 1940 roku w miejscowości Pont-de-Ce, w pobliżu Angers, w ramach Centrum Wyszkolenia Saperów. Proces szkoleniowy był intensywny, jednak niekompletny. Saperzy ćwiczyli przeprawy na Loarze, osiągając dobre wyniki w umocnieniach polowych, ale słabsze w zakresie minowania. Przydział amunicji do ćwiczeń był niewystarczający. W drugiej połowie maja batalion został przeniesiony transportem kolejowym do rejonu Colombey les Belles, gdzie w ramach 2 Dywizji Strzelców Pieszych kontynuował intensywne doszkalanie. Uzgodniono z francuskim naczelnym dowództwem, że 2 Dywizja ma wkrótce dołączyć do 1 Dywizji Grenadierów, aby wspólnie walczyć z Niemcami.
Po niemieckiej agresji na Francję, 14 czerwca 1940 roku, batalion został przeniesiony do regionu Belfort w Alzacji, gdzie ustawiał zapory przeciwpancerne. W dniach 16-17 czerwca zabezpieczał marsz 2 Dywizji Strzelców Pieszych w kierunku Besançon. W dniach 18-19 czerwca rozszerzył rejon obrony dywizji w okolicach Maiche i St. Hyppolite. Saperzy pełnili rolę tylnej straży dywizji, wycofującej się do granicy szwajcarskiej w rejonie TREVILLERS i CHAUVILLERS. 20 czerwca 1940 roku batalion przekroczył granicę Szwajcarii, gdzie został internowany. Za ofiarną służbę bojową, batalion został odznaczony Francuskim Krzyżem Wojennym przez dowódcę francuskiego 45 korpusu, generała Dailie.
Obsada etatowa
dowódca batalionu – mjr Teodor Rzewuski
adiutant – ppor. Kazimierz Kukielski
dowódca 1 kompanii – kpt. Jan Zawisza
dowódca plutonu – por. Włodzimierz Siwiński
dowódca plutonu – ppor. Tadeusz Leszczyc-Petrejko
dowódca plutonu – ppor. J. Kryl
dowódca plutonu – ppor. M. Jankowski
dowódca 2 kompanii – kpt. Wacław Kosteczki
dowódca plutonu – por. J. Szewczyk
dowódca plutonu – por. W. Wierzchowski
dowódca plutonu – ppor. W. Rospondek
dowódca plutonu – ppor. M. Ptasiński
dowódca kompanii – por. Włodzimierz Siwiński
dywizyjna kompania pionierów – por. S. Bitschan
dowódca plutonu – ppor. L. Biały
dowódca plutonu – ppor. inż. H. Dębicki
dowódca plutonu – ppor. inż. J. Lewiński
Odznaczeni za kampanię francuską
orderem – Crolx De Guerre:
- mjr Rzewuski
- kpr. Adamski
- st. sierż. Kurylcio
- sap. Hejn
- sierż. Gotfryd
- plut. Mozarski
- kpr. Spancerski
orderem – Krzyż Walecznych:
- por. Siwiński
- por. Szewczyk
- kpr. Tomaszkiewicz
- kpr. Zubek
- kpr. Sokołowski
- kpr. Markocki
- st. sap. Baran
- sap. Proszkiewicz
Sztandar
Batalion jako pierwszy w jednostkach dywizji otrzymał sztandar, który był sztandarem 2 Pułku Saperów Kaniowskich stacjonującego w Puławach. Akt wręczenia odbył się z rąk Naczelnego Wodza, generała Sikorskiego, w obecności Prezydenta Rzeczypospolitej.
Na ten sztandar żołnierze batalionu złożyli przysięgę w Angers 30 marca 1940 roku. Wkrótce potem batalionowi nadano nazwę: 2 Kaniowski Batalion Saperów.
Po internowaniu 2 Dywizji Strzelców Pieszych w Szwajcarii, sztandar 2 Kaniowskiego Batalionu Saperów stał się najcenniejszym eksponatem z kolekcji dywizji, która została zdeponowana w Muzeum Polskim w Rapperswilu.
Sztandar został wykonany zgodnie z regulacjami z 1919 roku. Na stronie głównej, w rogach płatu, umieszczono w wieńcach laurowych emblemat saperów (kilof, topór, łopata i granat) oraz inicjał K i cyfrę 2. Na stronie odwrotnej znajduje się napis „Honor i Ojczyzna” umieszczony pośrodku płata, a w rogach widnieją daty: Kaniów 11.5.18, Szampania 19.7.18, Lwów 12.2.19 oraz Warszawa 18.8.20.
Obecnie sztandar jest przechowywany w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie.
Przypisy
Bibliografia
Witold Biegański, „Wojsko Polskie we Francji 1939-1940”, Warszawa 1967
Józef Smoliński, „2 Dywizja Strzelców Pieszych: (Francja – Szwajcaria)”, Warszawa: [s. n], 1992. ISBN 83-00-03620-2. Brak numerów stron w książce
Józef Dembiniok, „Wojsko Polskie we Francji-I Korpus Polski w Wielkiej Brytanii (Oznaki i odznaki Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie / Józef Dembiniok, Bernard Szczech, Andrzej Urbański)”, Krajowa Agencja Wydawnicza. ISBN 83-03-00719-X. Brak numerów stron w książce
Jerzy Murgrabia, „Symbole wojskowe Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie”, Wydawnictwo Bellona, 1990. ISBN 83-11-07825-4.
Adam Szugajew, „Saperzy w służbie Polsce”, Londyn: 1985.