2 Gwardyjska Tamańska Dywizja Zmechanizowana im. M. Kalinina
2 Gwardyjska Tamańska Dywizja Zmechanizowana im. M. Kalinina (ros. 2-я гвардейская мотострелковая Таманская ордена Октябрьской Революции Краснознамённая, ордена Суворова дивизия имени М. И. Калинина) to jednostka taktyczna Sił Zbrojnych ZSRR oraz Rosji.
Historia
2 Dywizja Zmechanizowana ma swoje korzenie w 2 Gwardyjskiej Tamańskiej Dywizji Strzeleckiej im. M. Kalinina, sformowanej w 1941 roku, z którą przejęła tytuły i odznaczenia. W 1953 roku jednostka ta została przekształcona w 23 Dywizję Zmechanizowaną. Na podstawie Rozkazu Ministra Obrony ZSRR Nr 000147 z 17 listopada 1964 roku, 23 Dywizja Zmechanizowana została przemianowana na 2 Gwardyjską Tamańską Dywizję Zmechanizowaną.
W 1983 roku z jej składu wyłączono 404 Gwardyjski pułk zmechanizowany, który przekształcono w 27 Gwardyjską Brygadę Zmechanizowaną.
W 1991 roku dywizja otrzymała rozkaz wkroczenia do Moskwy w celu wsparcia puczu sierpniowego, jednak już pierwszego dnia przeszła na stronę sił demokratycznych z Borysem Jelcynem na czele, przyczyniając się do niepowodzenia przewrotu. Ponad dwa lata później, jako jednostka armii Federacji Rosyjskiej, uczestniczyła w szturmie na Biały Dom w 1993 roku. Od 1999 roku brała udział w działaniach wojennych w Czeczenii.
15 maja 2009 roku, w ramach reformy Sił Zbrojnych FR, 2 Dywizja Zmechanizowana została przekształcona w 5 Gwardyjską Tamańską Brygadę Zmechanizowaną, zachowując jednocześnie swoje tytuły i odznaczenia.
4 maja 2013 roku na bazie 5 Brygady Zmechanizowanej ponownie utworzono 2 Dywizję Zmechanizowaną, która została podporządkowana dowództwu 1 Gwardyjskiej Armii Pancernej.
Od początku swojego istnienia dywizja corocznie wystawia pododdziały piechoty oraz sprzęt wojskowy do defilad na Placu Czerwonym w Moskwie.
Niektórzy analitycy sugerują, że w 2015 roku dywizja uczestniczyła w konflikcie we wschodniej Ukrainie, walcząc w rejonie Mariupola. Informacje te zostały jednak odrzucone przez Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej.
W 2022 roku jednostka brała udział w inwazji na Ukrainę, początkowo walcząc o zdobycie Charkowa, a następnie uczestnicząc w oblężeniu Czernihowa. Miasto nie zostało zajęte z powodu wycofania się rosyjskich sił z północnych obszarów kraju.
Skład
- Dowództwo i sztab;
- 1 Gwardyjski Sewastopolski pułk zmechanizowany;
- 15 Gwardyjski Szawliński pułk zmechanizowany;
- 1 Gwardyjski Czortkowski pułk czołgów im. M. Katukowa;
- 147 Gwardyjski Symferopolski pułk artylerii samobieżnej;
- 1117 pułk rakiet przeciwlotniczych;
- 1174 samodzielny dywizjon artylerii przeciwpancernej;
- 136 samodzielny Gwardyjski batalion rozpoznawczy;
- 211 samodzielny Gwardyjski batalion inżynieryjny;
- 47 samodzielny Gwardyjski batalion łączności;
- 1063 samodzielny Gwardyjski batalion zabezpieczenia materiałowo-technicznego;
- 370 samodzielny batalion medyczny;
- samodzielna kompania Bezzałogowych Statków Powietrznych;
- samodzielna kompania Walki Radioelektronicznej;
- samodzielna kompania chemiczna;
- samodzielna kompania ewakuacyjna.
Dowódcy dywizji
== Odznaczenia i tytuły honorowe ==
2 Gwardyjska Tamańska Dywizja Zmechanizowana odziedziczyła po 2 Gwardyjskiej Tamańskiej Dywizji Strzeleckiej Ordery Czerwonego Sztandaru oraz Suworowa, tytuł honorowy „Gwardyjska”, nazwę wyróżniającą „Tamańska” oraz patrona – Michaiła Kalinina.
Za osiągnięcia w zakresie wyszkolenia bojowego i politycznego, dywizja otrzymała m.in. Leninowski Dyplom Honorowy, Znaki Honorowe KC KPZR, Prezydium Rady Najwyższej i Rady Ministrów ZSRR, oraz Proporzec Ministra Obrony ZSRR.
26 marca 1985 roku dywizja została odznaczona Orderem Rewolucji Październikowej.