2 Front Nadbałtycki
2 Front Nadbałtycki (ros. 2-й Прибалтийкий фронт) to jedno z kluczowych operacyjno-strategicznych ugrupowań wojsk Armii Czerwonej, które miało kompetencje administracyjne oraz operacyjne na zachodnich terenach ZSRR, działające podczas konfliktu z Niemcami w trakcie II wojny światowej.
Historia
Front został założony 20 października 1943 roku w wyniku przekształcenia Frontu Nadbałtyckiego. Od 14 stycznia do 1 marca 1944 roku brał udział w operacji leningradzko-nowogrodzkiej, a w okresie od 10 lipca do 22 października prowadził działania w regionach krajów bałtyckich. Do zakończenia wojny blokował niemieckie siły w Kurlandii. Front został rozwiązany 1 kwietnia 1945 roku.
Dowództwo frontu
Dowódcy:
- gen. armii Markian Popow (20.10.1943 – 20.04.1944)
- gen. armii Andriej Jeriomienko (23.04.1944 – 4.02.1945)
- marszałek Leonid Goworow (9.02.1945 – 31.03.1945)
Szefowie sztabu:
- gen. por. Leonid Sandałow
Struktura organizacyjna
Skład początkowy:
- 1 Armia Uderzeniowa,
- 10 Gwardyjska Armia,
- 22 Armia,
- 15 Armia Lotnicza.
Skład w 1944 roku:
- 1 Armia Uderzeniowa,
- 3 Armia Uderzeniowa,
- 6 Gwardyjska Armia,
- 10 Gwardyjska Armia,
- 22 Armia,
- 15 Armia Lotnicza.
Przypisy
Bibliografia
Mikołaj Plikus (kier.): 50 lat Armii Radzieckiej. Mała kronika. Warszawa: 1968.
Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.