2 Dywizjon Taborów
2 Dywizjon Taborów był jednostką taborów Wojska Polskiego w okresie II Rzeczypospolitej.
W trakcie swojego funkcjonowania, jednostka kilkakrotnie przechodziła reorganizację. W 1923 roku dywizjon miał swoją siedzibę w Lublinie, natomiast w 1939 roku jego kadra stacjonowała w Tomaszowie Lubelskim.
Reorganizacja i zmiany strukturalne
W 1923 dywizjon był podporządkowany Dowództwu Okręgu Korpusu Nr II i miał swoją siedzibę w Lublinie. Dowódca dywizjonu jednocześnie pełnił rolę szefa taborów Okręgu Korpusu Nr II.
Na skutek reorganizacji wojsk taborowych, 1 października 1925 roku dywizjon został przekształcony w 2 szwadron taborów. W tym samym czasie powstało Szefostwo Taborów Dowództwa Okręgu Korpusu Nr II. W lipcu 1926 roku, w związku z redukcją liczby formacji taborowych (zgodnie z rozkazem MSWojsk. Oddz. I Szt. Gen. L. 2579/org. oraz rozporządzeniem wykonawczym Dep. II L. 1600/tab. tjn.), szwadron został skadrowany.
12 września 1930 roku opublikowano „Organizację taborów na stopie pokojowej. Przepisy służbowe”, a 18 września 1930 roku wydano rozkaz wprowadzający w życie nową organizację formacji taborowych. 2 szwadron taborów został przekształcony w kadrę 2 dywizjonu taborów.
W 1939 roku kadra 2 dywizjonu taborów stacjonowała w Tomaszowie Lubelskim.
Struktura organizacyjna
Organizacja dywizjonu w 1923 roku obejmowała:
- dowództwo dywizjonu
- cztery lub pięć szwadronów taborowych
- skład i warsztat taborowy
- kadra szwadronu zapasowego
- kadra Okręgowego Szpitala Koni nr II w Lublinie
- kolumny przewozowe
Obsada personalna
Dowódcy dywizjonu/komendanci kadry:
- płk tab. Edward Terlecki (1921 – 1 XI 1923 → Rezerwa Oficerów Sztabowych DOK II)
- mjr / ppłk tab. Wincenty Kluska (1 XI 1923 – 1 X 1925 → szef Szefostwa Taborów DOK II)
- mjr tab. Karol Wollen (1 X 1925 – VI 1927 → referent w Dep. Art. MSWojsk.)
- kpt. tab. Leon Staniek (p.o. VI 1927 – III 1928 → dowódca 7 szw. tab.)
- mjr tab. Stanisław Olgierd Królikowski (III 1928 – 1 IV 1929 → kierownik referatu taborów w Szefostwie Intendentury i Taborów OK II)
- kpt. tab. Władysław Grzesik (VI – X 1930)
- mjr tab. Stanisław Olgierd Królikowski (X 1930 – IX 1933 → zastępca dowódcy 5 dtab)
- rtm. / mjr tab. Marian Czerkawski (IX 1933 – ? → dowódca 10 dtab)
- mjr Antoni Sadliński (był III 1939)
Zastępcy dowódcy dywizjonu:
- mjr tab. Jan Nowakowski (IX 1922 – 1924)
- mjr tab. Franciszek Mazaraki (V 1924 – 1 X 1925 → dowódca 5 szw. tab.)
Kwatermistrzowie:
- kpt. tab. Jan Pawlicki (1 X 1925 – VI 1927 → kwatermistrz 1 szw. tab.)
- kpt. tab. Stanisław Olgierd Królikowski (VI 1927 – III 1928 → dowódca szwadronu)
- kpt. tab. Zygmunt Leon Stróżyna (od IV 1928)
Obsada personalna kadry 2 dywizjonu taborów w marcu 1939 roku:
- komendant kadry – mjr Sadliński Antoni
- oficer mobilizacyjny – kpt. Morawski Mieczysław Tadeusz
- oficer administracyjno-materiałowy – kpt. Sakewicz Jan
Żołnierze dywizjonu – ofiary zbrodni katyńskiej
Biogramy zamordowanych można znaleźć na stronie internetowej Muzeum Katyńskiego.
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-08-18].
Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2/III. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.