2 Dywizja UNA

2 Dywizja UNA (ukr. Друга Дивізія УНА) to jednostka wojskowa Ukraińskiej Armii Narodowej, która powstała pod koniec II wojny światowej.

Na początku marca 1945 roku, głównodowodzący Ukraińskiej Armii Narodowej, gen. Pawło Szandruk, wydał rozkaz o przekształceniu Brygady Przeciwpancernej „Wolna Ukraina” w 2 Dywizję UNA. Na czele dywizji stanął dotychczasowy dowódca Brygady, mianowany na generała, Petro Diaczenko. Funkcję szefa sztabu objął mjr Wołodymyr Hładych. W skład dywizji wchodziły dwie brygady piechoty: 1 Brygada, utworzona na bazie Brygady Przeciwpancernej „Wolna Ukraina”, oraz 2 Brygada, stworzona na podstawie Brygady Policyjnej mjr. Wołodymyra Pitułeja. Do dywizji dołączono również Brygadę Spadochronową „Gruppe B” pod dowództwem Tarasa Bulby-Borowcia, 281 Ukraiński Oddział Konny, 651 Wschodni Batalion Zaopatrzenia, kureń Ukraińskiego Wolnego Kozactwa płk. Pawło Tereszczenki, trzy kurenie żandarmerii polowej oraz dwa pułki służby ochronnej z okupowanej Belgii i Holandii, a także oddział artylerii przeciwlotniczej. Łączna liczba żołnierzy w jednostce wyniosła około 7 tys. osób.

28 marca żołnierze 1 Brygady złożyli przysięgę na wierność Ukrainie, a 2 kwietnia uczyniła to 2 Brygada. Na początku kwietnia 1 Brygadę skierowano pod Budziszyn, gdzie toczyła zacięte walki z oddziałami 2 Armii Wojska Polskiego oraz Armią Czerwoną, natomiast 2 Brygada broniła Brandenburg od 23 kwietnia do 8 maja. W pierwszych dniach maja żołnierze obu brygad zdołali przedostać się na tereny zajmowane przez wojska alianckie, gdzie się poddali. Kilkudziesięciu Ukraińców ukryło się w lasach Podgórza Sudeckiego, a następnie dotarło na Dolny Śląsk, nawiązując kontakt z siatką frakcji „banderowskiej” Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów, którą dowodził Roman Koza ps. „Bohun”.