2 Dywizja Strzelców była jednostką taktyczną Armii Czerwonej w czasie wojny polsko-bolszewickiej.
W lipcu 1920 roku dywizja ta należała do 16 Armii, a później została włączona do 3 Armii.
13 maja 1920 roku pułki 2 i 10 DS zostały pokonane przez polskie siły w rejonie Hłybowa.
29 lipca 1920 roku, wraz z 10 i 57 DS, dywizja uczestniczyła w szturmie na twierdzę brzeską. Stan na 1 sierpnia 1920 roku wynosił w boju – 4500 żołnierzy piechoty. W jej uzbrojeniu znajdowało się 99 ciężkich karabinów maszynowych i 32 działa.
W nocy z 21 na 22 września 1920 roku, pięć pułków 2 DS zostało rozbitych w wyniku zaskakującego ataku polskiej 3 Dywizji Piechoty Legionów, która zaatakowała bolszewickie zgrupowanie pomiędzy Dniestrem a Prypecią.
Od 24 września 1919 do 3 sierpnia 1920 dywizją dowodził Roman Łągwa.
Przypisy
Bibliografia
Grzegorz Łukomski, Bogusław Polak, Mieczysław Wrzosek: Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1990, seria: Monografie Instytutu Nauk Społecznych.
Józef Moszczeński: Rosyjski plan bitwy nad Wisłą w 1920. W: Izabela Borańska-Chmielewska (projekt): Polskie zwycięstwo dla wolności Europy; księga pamiątkowa arma virumque cano; 100-lecie bitwy warszawskiej 1920. Warszawa: Wojskowy Instytut Wydawniczy; Centralna Biblioteka Wojskowa, 2020. ISBN 978-83-955800-5-5.