2 Dywizja Litewsko-Białoruska (2 DLB) to istotna jednostka piechoty Wojska Polskiego w okresie II Rzeczypospolitej.
Historia dywizji
W październiku 1919 roku dokonano reorganizacji Dywizji Litewsko-Białoruskiej, co doprowadziło do utworzenia dwóch dywizji piechoty, którym nadano numery 1 i 2. Każda z tych dywizji składała się z dwóch brygad oraz czterech pułków piechoty. W skład 2 DLB włączono pułki strzelców: białostocki, lidzki oraz kowieński, które wcześniej należały do Dywizji Litewsko-Białoruskiej. W okresie od lutego do kwietnia 1920 roku sformowano Słucki pułk strzelców, który dołączył do struktur dywizji.
2 DLB zajmowała pozycje wzdłuż granicy polsko-litewskiej. W wyniku ofensywy bolszewickiej z lipca 1920 roku dywizja została częściowo rozproszona i zmuszona do wycofania się na terytorium Litwy. Mimo prób przejścia na Suwalszczyznę, większość żołnierzy została otoczona przez Litwinów i internowana. Dywizja została odtworzona na tyłach frontu.
Po buncie Żeligowskiego, III Brygada włączona została do Korpusu Wojsk Litwy Środkowej jako jej 3 Dywizja. W tym samym czasie pułki IV Brygady pozostały w kraju.
12 października 1921 roku pułki strzelców zostały przemianowane na pułki piechoty. Słucki i Białostocki pułki strzelców przyjęły numery 78 i 79 i weszły w skład 20 Dywizji Piechoty, z dowództwem w garnizonie Baranowicze. Trzecim pułkiem 20 DP został 80 pułk piechoty, który wcześniej funkcjonował jako Nowogródzki pułk strzelców i należał do 1 DLB, a później do 2 Dywizji Korpusu Wojsk Litwy Środkowej.
Lidzki oraz Kowieński pułki strzelców, oznaczone jako 76 i 77 pułki piechoty, zostały podporządkowane odpowiednio dowódcom 29 i 19 Dywizji Piechoty.
Ordre de Bataille
Dowództwo 2 Dywizji Litewsko-Białoruskiej
III Brygada Litewsko-Białoruska
- Lidzki pułk strzelców (76 pułk piechoty)
- Kowieński pułk strzelców (77 pułk piechoty)
IV Brygada Litewsko-Białoruska
- Słucki pułk strzelców (78 pułk piechoty)
- Białostocki pułk strzelców (79 pułk piechoty)
Obsada personalna Dowództwa
Dowódcy dywizji:
- gen. ppor. Józef Lasocki (X – XI 1919)
- gen. ppor. Mikołaj Osikowski (IX 1920 – IX 1921 → dowódca 29 DP)
- ppłk Bolesław Waśkiewicz (1921)
Szefowie sztabu:
- ppłk SG Jan Kubin (do 18 I 1920)
- mjr SG Antoni Jakubski (26 VII – 12 VIII 1920 → szef sztabu 5 Armii)
- mjr SG Władysław Powierza (III – V 1921)
Oficerowie sztabu:
- dowódca żandarmerii – ppor. Czesław Józef Niekraszewicz
Bibliografia
Księga chwały piechoty, praca zbiorowa, Warszawa 1992, reprint wydania z 1939 r.