2 cm Flakvierling 38 to niemieckie, poczwórnie zintegrowane, holowane działo przeciwlotnicze o kalibrze 20 mm.
W 1930 roku armia niemiecka wprowadziła do swojego uzbrojenia armatę przeciwlotniczą 2 cm FlaK 30. W 1940 roku wprowadzono ulepszoną wersję tej broni, oznaczoną jako FlaK 38, która charakteryzowała się wyższą niezawodnością oraz szybkostrzelnością. Doświadczenia z pola walki pokazały, że potrzebne jest dalsze zwiększenie szybkostrzelności w broni przeciwlotniczej kal. 20 mm. Zrealizowano to w dziale, które otrzymało nazwę 2 cm Flakvierling 38. Zestawienie to łączyło cztery automatyczne armaty (takie same jak w FlaK 38) z nowo zaprojektowanym łożem. Nowe działo, oprócz wersji holowanej, było także wykorzystywane jako uzbrojenie pojazdów samobieżnych takich jak Sd.Kfz. 7/1, Möbelwagen (tylko prototyp) oraz Wirbelwind, a także jako uzbrojenie pociągów pancernych typu BP-42 i BP-44 (Panzertriebwagen 16) oraz armaty morskie.
Bibliografia
Stefan Pataj: Artyleria lądowa 1872-1970. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1975. Brak numerów stron w książce.
Chris Bishop: The Encyclopedia of Weapons of World War II. Nowy Jork: Barnes & Noble Books, 1998, s. 166-167. ISBN 0-7607-1022-8.