2 Brygada AL Ziemi Kieleckiej „Świt” to oddział partyzancki, który funkcjonował na Kielecczyźnie i został sformowany w sierpniu 1944 roku na podstawie rozkazu dowódcy III Obwodu Armii Ludowej, Mieczysława Moczara, z dnia 6 sierpnia 1944.
Historia jednostki
Powstanie brygady związane jest z przystąpieniem do KRN oraz AL Rewolucyjnej Grupy Inteligencji Socjalistycznej „Świt”, co miało miejsce 2 lutego 1944 roku.
Jej dowódcy to kolejno: kpt. Tadeusz Maj oraz por. Tadeusz Łęcki. Brygada otrzymała swoje wyposażenie, w tym broń, amunicję i materiały wybuchowe, w trakcie zrzutu zrealizowanego przez lotnictwo radzieckie w nocy z 5 na 6 sierpnia 1944 roku, w okolicach wsi Bronkowice i Radkowice.
II Brygada Armii Ludowej Ziemi Kieleckiej „Świt” brała udział w wielu starciach, m.in. w rejonach Sulejowa, Janika, Gustawowa, Rakowic i Bronkowic, a także w walkach pod Gruszką. Brygada ma na swoim koncie liczne akcje dywersyjne, w tym ataki na transporty kolejowe w takich miejscach jak Zagnańsk, Występy, Skorków i Szczukowskie Góry. W końcowej fazie wojny, gdy główne siły brygady przeszły przez front do Chotczy nad Wisłą, odegrała kluczową rolę w tworzeniu powiatowych i gminnych rad narodowych w wyzwolonej Polsce Ludowej.
Na mocy rozkazu dowódcy III Obwodu AL, brygada skoncentrowała swoje działania na niszczeniu transportów oraz linii komunikacyjnych okupanta w obszarze trójkąta Kielce-Włoszczowa-Jędrzejów, szczególnie atakując odcinek kolejowy Kielce-Częstochowa oraz drogi Kielce-Jędrzejów i Kielce-Włoszczowa. W trakcie swoich operacji, brygada stoczyła szereg potyczek, takich jak wysadzenie pociągu wojskowego z amunicją 11 sierpnia w rejonie stacji Szczukowskie Górki, rozbicie niemieckiego pododdziału 15 sierpnia w Występach oraz starcie z niemieckim oddziałem 28 sierpnia w Piekoszowie. Brygada współpracowała z innymi oddziałami AL w bitwach pod Gruszką 29-30 września, w lasach Siekierno-Rataje 6 października, a 28-29 października wspólnie z pozostałymi jednostkami przebiła się przez linię frontu na sowiecki przyczółek pod Chotczą. W 1944 roku 2 Brygada AL „Świt” została odznaczona Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy za swoje działania przeciwko okupantowi. Po przejściu frontu, wielu żołnierzy wstąpiło do 2 Armii Wojska Polskiego.
Brygada miała charakterystyczną oznakę w postaci czerwonej opaski z haftowanym wschodzącym słońcem oraz napisem „ŚWIT” w półokręgu. Jako standardowy element umundurowania, żołnierze nosili maciejówki. Część żołnierzy, którzy nie uczestniczyli w przebiciu przez front pod Chotczą w nocy z 27 na 28 października 1944 roku, z różnych powodów, otrzymała w styczniu 1945 roku wiele czerwonych opasek z nazwą brygady, uszytych przez gwardzistki. Użyto ich podczas uroczystego przeglądu w Radomiu, kilka dni po wyzwoleniu miasta z rąk niemieckich w styczniu 1945 roku. Wcześniej, opaski były rzadkością, a posiadał je m.in. szef sztabu obwodu III, Eugeniusz Iwańczyk „Wiślicz”, oraz kilku jego znajomych z placówki AL w Jasieńcu, w tym Mieczysław Świostek „Róg”. Nieco opasek, choć w niewielkiej liczbie, uszyto także dla AL-owców z Jasieńca, Błaziny i Białka. Produkcja opasek trwała aż do wyzwolenia okolic Iłży w styczniu 1945 roku. Po 10 sierpnia 1944 roku, kiedy to miało miejsce ciężkie ranienie „Wiślicza” podczas ataku na niemiecki garnizon w Gustawowie, ich wytwarzanie spowolniło, ponieważ żona „Wiślicza” musiała poświęcać czas na opiekę nad mężem.
Obsada personalna
Podstawę organizacyjną brygady stanowili żołnierze wydzieleni z 1 Brygady AL im. Ziemi Kieleckiej, pod dowództwem Tadeusza Maja. W skład brygady weszły także oddziały partyzanckie Armii Krajowej, prowadzone przez J. Juszkiewicza „Fin” oraz plut. K. Gawrońskiego „Orzeł”, a także żołnierze AL zmobilizowani w rejonach Iłża i Starachowice. Latem 1944 roku jednostka liczyła około 300 partyzantów.
Dowódca:
kpt. Tadeusz Maj ps. „Łokietek” (przeniesiony do sztabu obwodu 17 października 1944)
por./kpt. Tadeusz Łęcki ps. „Orkan”
Szef sztabu:
por. Tadeusz Łęcki ps. „Orkan” (do 17 października)
kpt. Bolesław Łazarski ps. „Chmura” (od 17 października, oddelegowany ze sztabu obwodu)
Oficer operacyjny:
por. J. Juszkiewicz ps. „Fin”
Oficer oświatowy:
Gmurczyk ps. „Mały”
Oficer wywiadu i bezpieczeństwa:
por. A. Bakalarczyk ps. „Dulka”
1 Batalion:
Dowódca:
ppor. J. Pocheć ps. „Sosna”
2 Batalion:
Dowódca:
sierż. J. Okrutny ps. „Zaręba”
Przypisy
Bibliografia
Mała Encyklopedia Wojskowa t. 1, Warszawa 1967.
Józef Bolesław Garas, Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942-1945, Warszawa 1971.
[przew.] Kazimierz Sobczak: Polski ruch oporu 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1988. ISBN 83-11-07038-5.
Jerzy Ślaski, Polska Walcząca t. III, Warszawa 1999.