2 Batalion Strzelców to polski oddział wojskowy wchodzący w skład Legionów Polskich, który stacjonował we Włoszech.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W dniu 9 lutego 1797 roku w Mediolanie powstał 2 batalion strzelców, który został włączony do Legionu Polskiego Posiłkowego Lombardii. Batalion miał swoje koszary w klasztorze św. Marka.
15 maja 1797 roku Napoleon Bonaparte podjął decyzję o reorganizacji Legionów, w wyniku której miały powstać dwa polskie legiony składające się z trzech batalionów. Zamiast batalionów specjalistycznych utworzono bataliony mieszane, z których każdy składał się z kompanii grenadierskiej, strzeleckiej oraz ośmiu kompanii fizylierskich.
W marcu 1799 roku ponownie utworzono batalion strzelców, który jednak został rozwiązany na początku 1800 roku. Dowódcą batalionu był major Jasiński, a od 17 czerwca 1799 roku mjr Borowski.
Dowódcy batalionu
Antoni Kosiński
————————
mjr Jasiński
mjr Borowski – od 17 czerwca 1799
Mundur batalionu
Jan Henryk Dąbrowski, w trakcie rozmów z rządem Republiki Lombardzkiej, ustalił, że „ubiory, odznaki wojskowe i organizacja tego korpusu powinny być w miarę możliwości zbliżone do tradycji Polaków”.
Mundur strzelców wzorował się na uniformie 3. regimentu pieszego buławy polnej litewskiej. Składał się z granatowych spodni i kurtek ozdobionych zielonymi elementami. Buty miały cholewki do połowy łydki, a nogawki spodni wkładano do butów. Na prawym ramieniu noszono kontrepolet w kolorach lombardzkich – czerwono-biało-zielony, z napisem „Gli uomini liberi sono fratelli”. Początkowo strzelcy występowali przed władzami lombardzkimi w kapeluszach, jednak szybko zmieniono je na rogatywki z czarnym barankiem, bez daszka. Na początku XIX wieku wprowadzono wysokie, usztywnione rogatywki z okutym daszkiem i podpinką.
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
Jan Pachoński: Generał Jan Henryk Dąbrowski 1755–1818. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-07252-3.
Zdzisław Żygulski jun., Henryk Wielecki: Polski mundur wojskowy. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988. ISBN 83-03-01483-8. Brak numerów stron w książce.
Waldemar Zubek [red.]: Konferencja „Mundur wojsk Księstwa Warszawskiego – Raszyn 2010”. Materiały pokonferencyjne. Zeszyty Raszyńskie 1/2011. ISBN 978-83-931067-2-1. Brak numerów stron w książce.
Informacje o Legionach Polskich we Włoszech można znaleźć na stronie napoleon.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)].