2 Batalion Ochrony Pogranicza

Samodzielny Batalion Ochrony Pogranicza nr 2 to niezależny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Zgodnie z rozkazem MON nr 055/org. z dnia 20 marca 1948 roku, na podstawie Gdańskiego Oddziału WOP nr 12, utworzono 4 Brygadę Ochrony Pogranicza, a 19 komendę odcinka WOP przekształcono w batalion Ochrony Pogranicza nr 2.

Na mocy rozkazu Ministra Obrony Narodowej nr 205/Org. z dnia 4 grudnia 1948 roku, z dniem 1 stycznia 1949 Wojska Ochrony Pogranicza zostały podporządkowane Ministerstwu Bezpieczeństwa Publicznego. Zaopatrzenie batalionu przeszło pod zarząd Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej.

Na mocy rozkazu MBP nr 043/org z dnia 3 czerwca 1950 roku, z dniem 1 stycznia 1951, na podstawie 4 Brygady Ochrony Pogranicza, sformowano 16 Brygadę Wojsk Ochrony Pogranicza, a 2 batalion Ochrony Pogranicza został przemianowany na 161 batalion WOP.

Ochrona granicy

Podstawowy wysiłek w zakresie ochrony granicy morskiej skoncentrowano na obserwacji. Stworzono sieć zarówno otwartych, jak i zamaskowanych punktów obserwacyjnych. Nawiązano współpracę z punktami obserwacyjnymi Marynarki Wojennej, a w strażnicach nadmorskich wprowadzono patrole pogotowia. W nocy wdrażano podsłuchy, patrole oraz zasadzki. W portach i przystaniach rybackich zorganizowano stałe posterunki do monitorowania ruchu rybackiego. Do strefy nadgranicznej wysyłano patrole żołnierzy WOP 2-3 razy w tygodniu.

Struktura organizacyjna

Rozmieszczenie batalionu przedstawiało się następująco:

  • dowództwo batalionu – Lębork
  • 90 strażnica OP – Łeba
  • 91 strażnica OP – Zasin (Zassin)
  • 92 strażnica OP – Wierzchucin (Wirschutzan)
  • 93 strażnica OP – Kalwaria
  • 94 strażnica OP – Hallerowo
  • 95 strażnica OP – Puck

Dowódcy batalionu

Augustyn Iżyniec (11.04.1950–31.12.1950) – do przemianowania.

Przypisy

Bibliografia

Ireneusz Bieniecki. Kaszubska Brygada Wojsk Ochrony Pogranicza w ochronie granicy morskiej na wybrzeżu gdańskim w latach 1945 – 1991 (powstanie, zmiany organizacyjne i metody pełnienia służby). „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. 1/05, 2005. Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej. ISSN 1429-2505.

Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.

Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.

Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.

Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn.2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.

Wykaz dyslokacyjny etatowych pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z dnia 20 października 1956 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.

Zostań naszym fanem!

Pomóż nam się rozwijać! Polub nas na Facebooku! i śledź nas na X!