2 Batalion Lekkiej Piechoty

Jest to oddział piechoty w armii koronnej I Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Reformy wprowadzone przez Sejm Wielki doprowadziły do zwiększenia liczebności polskiej piechoty. Wiosną 1792 roku rozpoczęto tworzenie kilku batalionów lekkiej piechoty, z których każdy miał liczyć cztery kompanie. W skład kadry oficerskiej wchodziło w dużej mierze wielu oficerów niemieckich.

Po kilku miesiącach działalności bataliony zostały rozwiązane przez konfederację targowicką, a żołnierze zostali włączeni do jej jednostek. W styczniu 1793 roku z dniem dymisji odeszli także oficerowie, z których wielu później zasiliło 17 regiment pieszy koronny w trakcie powstania kościuszkowskiego.

W sumie pierwszy i drugi batalion liczyły razem 1 288 żołnierzy.

Żołnierze regimentu

W batalionie służyło dziewiętnastu oficerów, w tym:

1 podpułkownik,
3 kapitanów,
1 kapitan sztabowy,
1 kapitan regimentskwatermistrz i audytor,
1 adiutant,
4 poruczników,
4 podporuczników,
4 chorążych.

Pułkownik i komendant: Franciszek Rottenburg

Kapitanowie:

Stefan Kłodnicki,
Henryk Wetberg,
Klemens Cerenvlle.

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od roku 1717 do roku 1831. Warszawa: 1925.
Konstanty Górski: Historya piechoty polskiej. Kraków: Spółka Wydawnicza Polska, 1893.
Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki: Oficerowie Rzeczypospolitej Obojga Narodów 1717-1794. T.1: Oficerowie wojska koronnego, cz.1: Piechota. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 1998. ISBN 83-7188-186-X.
Jerzy Majka: Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. 17 pułk piechoty. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Ajaks, 1992. ISBN 83-85621-21-0.
Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.