2 Armia Powietrzna (ros. 2-я воздушная армия) – to jedna z armii Związku Radzieckiego, która działała w czasie II wojny światowej.
Historia
2 Armia Powietrzna została sformowana w 1942 roku. W trakcie walk na froncie radziecko-niemieckim wchodziła w skład różnych związków operacyjno-strategicznych Armii Czerwonej, w tym Frontu Woroneskiego. Brała udział w bitwie o Stalingrad oraz w bitwie na łuku kurskim.
Później, będąc częścią wojsk 1 Frontu Ukraińskiego, uczestniczyła w walkach na terytorium Polski. Dowództwo nad armią sprawował gen. płk Stiepan Krasowski, a jego zastępcą do spraw politycznych był gen. mjr Siergiej Romazanow, natomiast szefem sztabu gen. mjr Aleksandr Pronin.
W trakcie walk na przyczółku baranowsko-sandomierskim w sierpniu 1944 roku, w rejonie Opatowa, poległ Bohater Związku Radzieckiego, major Stiepan Posziwalnikow, który dowodził jedną z eskadr szturmowych w 2 Armii Powietrznej.
W styczniu 1945 roku 2 Armia Powietrzna dysponowała 2583 samolotami.
Pod dowództwem Stiepana Krasowskiego, armia brała udział w walkach na przyczółku baranowsko-sandomierskim oraz w operacji wiślańsko-odrzańskiej. Aktywnie uczestniczyła również w działaniach związanych z forsowaniem Odry.
Dowództwo armii
Dowódca:
gen. Stiepan Krasowski
Szef sztabu:
gen. mjr Aleksandr Pronin
Struktura organizacyjna
- 1 Gwardyjski Korpus Lotnictwa Szturmowego
- 2 Gwardyjski Korpus Lotnictwa Szturmowego
- 3 Korpus Lotnictwa Szturmowego
- 2 Korpus Lotnictwa Myśliwskiego
- 5 Korpus Lotnictwa Myśliwskiego
- 6 Gwardyjski Korpus Lotnictwa Myśliwskiego
- 4 Korpus Lotnictwa Bombowego
- 6 Gwardyjski Korpus Lotnictwa Bombowego
Przypisy
Bibliografia
Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939–1945. Warszawa: 1977.
Christopher Duffy: Czerwony szturm na Rzeszę. Warszawa: 2007. ISBN 978-83-05-13471-2.
Iwan Jakubowski: Ziemia w ogniu. Warszawa: 1976.